Μιλώντας για την επταήμερη

Πριν ξεκινήσω να γράψω το οτιδήποτε, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω το σκοπό του συγκεκριμένου άρθρου: δεν πρόκειται για κάποιο είδος δημοσκόπησης ούτε επιδιώκει να καταλήξει στο τι είναι σωστό ή λάθος. Σκοπός του είναι να παρουσιάσει τις διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν για την πολυπόθητη για τους τελειόφοιτους μαθητές εκδρομή. Σίγουρα οι απόψεις για το θέμα της εφταήμερης εκδρομής δεν είναι μόνο αυτές. Ίσως ανάμεσα τους βρείτε κάποια που σας εκφράζει ίσως και όχι. Πρόθεση μου ήταν να παρουσιαστούν όσο το δυνατό περισσότερες διαφορετικές απόψεις ατόμων ,οι οποίοι αντιπροσωπεύουν έναν ευρύτερο κύκλο μαθητών όπως για παράδειγμα οι εκλεγμένοι μαθητές των μαθητικών κοινοτήτων.
Και για να ξεκινήσουμε ιεραρχικά, ιδού η άποψη του διευθυντή του σχολείου μας κ.Ιωαννίδη: « Η Ρόδος ίσως δεν πρέπει να προτιμηθεί φέτος από τους μαθητές διότι δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος σκοπός. Οι μαθητές επισκεπτόμενοι την Ρόδο γνωρίζουν απλώς την προσφερόμενη ‘φθηνή’ διασκέδαση.» . Συνεχίζει προτείνοντας στους μαθητές να επιλέξουν ως προορισμό κάποια περιοχή της Ελλάδας, όπως είναι η Επίδαυρος ή κάποια άλλη περιοχή με αναγνωρισμένη αρχαιολογική αξία όπου θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν θεατρικές παραστάσεις, οι οποίες θα οργανωθούν με συνεργασία των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού. Υποστηρίζει ότι η επιλογή του εκδρομικού μας προορισμού πρέπει να προκύψει από τη συνεργασία διεύθυνσης, μαθητών και δεκαπενταμελούς ενώ επισημαίνει την απροθυμία του Συλλόγου Καθηγητών να συνοδεύσουν τους μαθητές για ακόμη μια φορά στο νησί της Ρόδου.
Η φιλόλογος κ.Τάγια έχοντας πρόσφατη την εμπειρία της εφταήμερης , καθώς πέρυσι ήταν μια από τους συνοδούς καθηγητές, δηλώνει: « Η υπάρχουσα αντίληψη για την εφταήμερη εκδρομή πρέπει να αλλάξει. Οι εκδρομές έχουν μετατραπεί σε μέσο εκτόνωσης της έντασης των μαθητών που τους οδηγεί στην κατάχρηση. Επίσης, η μορφή που έχει αποκτήσει η εφταήμερη δεν βοηθά στην σύσφιξη των φιλικών σχέσεων των μαθητών, που είναι και μια από τις επιδιώξεις της»
Ο πρόεδρος του δεκαπενταμελούς Γ.Ελευθεριάδης προτείνει το νησί της Ρόδου γιατί, όπως αναφέρει ο ίδιος χαρακτηριστικά, «έχει ωραία κλαμπάκια αλλά και αρχαιολογικά μνημεία». Πιστεύει ότι ο προορισμός της εφταήμερης εκδρομής πρέπει να αποφασιστεί αποκλειστικά από το δεκαπενταμελές συμβούλιο.
Αντίθετα, η Λυκίδου Μέλανι, πρώτη σε ψήφους στις εκλογές του δεκαπενταμελούς συμβουλίου, υποστηρίζει ότι η περιοχή στην οποία θα διεξαχθεί η εκδρομή θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα ψηφοφορίας στην οποία θα συμμετάσχουν όλοι οι μαθητές της τρίτης τάξης. Η ίδια προτιμά το εσωτερικό καθώς πιστεύει ότι « Σ’ αυτή την εκδρομή μπορούμε να διασκεδάσουμε όλοι μαζί την τελευταία αυτή χρονιά στο σχολείο και να τη θυμόμαστε ως κάτι το ευχάριστο ».
Το εσωτερικό προτιμούν και άλλοι μαθητές για διαφορετικούς λόγους, όπως η Κ.Κυρίδου η οποία μας δηλώνει αυθόρμητα: «δεν έχω ταξιδέψει ακόμα στην Ελλάδα στο εξωτερικό θα πάω; Στην Ελλάδα θα διασκεδάσουμε περισσότερο.» Συμπληρώνει η Ν.Τσακιράκη «στο εξωτερικό δεν έχει νυχτερινή ζωή όπως τη θέλουμε εμείς.»
Ο Γ. Δημητριάδης ,επίσης μέλος του δεκαπενταμελούς, προτείνει το εξωτερικό. Δηλώνει στη 2ο λογία: « Οι εκδρομές στο εσωτερικό γίνονται σε συγκεκριμένες περιοχές π.χ στη Ρόδο όπου υπάρχει μεγάλη εκμετάλλευση χωρίς ιδιαίτερο νόημα. Θα πρέπει με ψηφοφορία οι μαθητές να αποφασίσουν αν επιθυμούν εσωτερικό ή εξωτερικό και στη συνέχεια το δεκαπενταμελές να αποφασίσει την περιοχή».
Η ιδέα του εξωτερικόυ έχει και άλλους οπαδούς όπως τις μαθήτριες Ε.Κυριαζή και Ε.Τακά οι οποίες δίνουν την δική τους οπτική: «στο εξωτερικό θα μπορέσουμε να γνωρίσουμε ,εκτός από την ξένη κουλτούρα και τον πολιτισμό, και έναν διαφορετικό τρόπο διασκέδασης .» «στην Ελλάδα οι εκδρομές έχουν χάσει τον εκπαιδευτικό τους χαρακτήρα και επιπλέον δεν διασκεδάζουν όλοι οι μαθητές με τον ίδιο τρόπο. Το προτιμότερο θα ήταν να πάμε κάπου όπου όλοι θα έχουμε τη δυνατότητα να διασκεδάσουμε με τον τρόπο που μας αρέσει .» προσθέτει η Ε.Δελτσίδου.
Υπέρ της ιδέας του εξωτερικού είναι και ο Χασάν Φουρκάν, μέλος του δεκαπενταμελούς ο οποίος όμως προσθέτει «θα πρέπει να γίνει ψηφοφορία και αν οι περισσότεροι μαθητές επιθυμούν την Ρόδο ή κάποιο άλλο μέρος της Ελλάδας τελικά να πάμε εκεί.»
Στους διαδρόμους ακούω και ουδέτερες απόψεις. «είτε εσωτερικό είτε εσωτερικό το ίδιο δεν είναι ; σημασία έχει να περάσουμε καλά.» λέει στη 2ο λογία η Ε.Κωνσταντινίδου.
Μήπως όντως μας απασχολεί υπερβολικά το μέρος της εκδρομής; Άλλωστε η περιοχή είναι αυτή που θα δημιουργήσει τις αναμνήσεις ή οι άνθρωποι; Από την περιοχή εξαρτάται η πολυαναφερόμενη διασκέδαση;
Τα συμπεράσματα δικά σας. Ίσως πάμε εδώ, ίσως πάμε εκεί ή και παραπέρα, ίσως ήδη πηγαίνουμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Ποιος ξέρει; Προς το παρόν κλείνω τα μάτια και λυποθυμώ…….

Χρύσα Ράπτη