“Φόρα πάντα Χαμόγελο”

Τη μάνα μου όταν ρώτησα πώς να ντυθώ ν’ αρέσω,
φόρα μου λέει χαμόγελο, έτσι να βγαίνεις έξω.

Με ό,τι ρούχο κι αν ντυθείς το γέλιο θα ταιριάζει
κι αν φεύγει η μόδα κι έρχεται, αυτό θα συναρπάζει.

Ό,τι κι αν φέρει η ζωή, στα χείλη σου μη σβήσει
αυτό τρανεύει τη χαρά στη λύπη δίνει λύση.

Δώρο αξιοπρόσεχτο είναι της Αφροδίτης
δείχνει τον άνθρωπο σωστό, χωρίς “σήκωμα μύτης”.

Μ’ αυτό εκπέμπεις ζεστασιά κι όχι με πανωφόρια
μ’ αυτό αστράφτεις λαμπερή κι από στολίδια χώρια.

Έχει το γέλιο δύναμη και θάματα να κάνει
πάγους σκορπά, μίση νικά και τις ψυχές τις γιάνει.

Κύμα ενέργειας θετικής, πολλές ανοίγει πόρτες
φέρνει το “εγώ” κοντά στο “εσύ”, στης ανθρωπιάς τις όχθες.

Ντύσου γλυκό χαμόγελο, τίποτα δεν κοστίζει
πλούτος γι’ αυτόν που το φορά και σ’ όσους το χαρίζει.

Δε βρίσκεται στην αγορά, δε βρίσκεται στην τσέπη
μόνο από χείλη γελαστά ο τυχερός το δρέπει.

Φόρα το μη το σκέφτεσαι, έστω στη γη κι αν πέσει
κάπου θα δώσει τη χαρά και θα στην επιστρέψει.

Οκτώβριος 2007, Κωνσταντινίδου Εύη