ΑΠΟΨΗ

«Τα λυπάμαι τα καημένα τα ζωάκια.»

Η παραπάνω φράση, όχι μόνο δεν δείχνει κατανόηση και συμπόνοια, αλλά αποδεικνύει την αδιαφορία των ανθρώπων. Με μια βόλτα μόνο έξω από το σπίτι σου βλέπεις πατημένες –στην κυριολεξία- γάτες από αμάξια, σκυλιά αποστεωμένα, αδέσποτα, μολυσμένα με τις πιο επικίνδυνες ασθένειες. Και όλα αυτά στην Ευρωπαϊκή και αναπτυγμένη, κατά τα άλλα, Ελλάδα, η οποία ανάμεσα σε πολλές χώρες θεωρείται φορέας πολιτισμού.

Δεν σου ζήτησε κανείς να αγαπάς, ούτε να φροντίζεις τα ζώα. Αρκεί μόνο να τα σέβεσαι, όπως ακριβώς σέβεσαι το περιβάλλον που ζεις. Αρκεί να μην κλωτσάς έναν σκύλο που βλέπεις στο δρόμο, να μην σκοτώνεις τα αθώα πουλιά, να κόβεις ταχύτητα με το μεταφορικό σου μέσο, όταν αντικρίζεις ένα ζώο στο δρόμο σου και να αφήσεις την φροντίδα και την θαλπωρή των έμβιων αυτών όντων στην ευθύνη των πιο «φιλόζωων» (σύμφωνα με τα ελληνικά πρότυπα) πολιτών.

Αλέξανδρος Κουτσογιάννης Γ4

Συνεχίζεται...!

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Η φωτογραφία είναι μια πολύ δημιουργική απασχόληση του ελεύθερου χρόνου, γιατί απαθανατίζει και κλείνει στην ψυχή μας στιγμές της ζωής μας, εικόνες που βλέπουμε, οι οποίες διαφορετικά θα περνούσαν και ίσως τις ξεχνούσαμε. Ειδικά η φύση μας εντυπωσιάζει με την ποικιλία της, τα χρώματά της, την ιδιομορφία της. Σε κάθε εποχή, αξίζει να την παρατηρείς και να την ανακαλύπτεις, καθώς έχει πολλά να σου προσφέρει. Παρακάτω ένα μικρό δείγμα για του λόγου το αληθές:

Κοκοζίδου Χριστίνα Γ3

Όνειρο στο κύμα

Ο μόνιμος γείτονας μας σε μια στιγμή απορίας

Μοναχικό λουλούδι

Επικίνδυνος κορμός

Μια γατούλα

Ο ερχομός του φθινοπώρου

Ένα κόκκινο μπουμπούκι

Άσπρα τριαντάφυλλα

Ερυθρός καρπός

Συνεχίζεται...!

Rainbow

Move closer to me
I can make you anyone
I think you're ready to see
The gates of Babylon

Gates Of Babylon, Long Live Rock ‘N’ Roll

Οι Rainbow είναι ένα από τα μεγαλύτερα hard rock συγκροτήματα που έχουν υπάρξει. Είναι από τα πρώτα συγκροτήματα που έπαιξαν hard rock μουσική και έχουν επηρεάσει το στυλ πάρα πολλών σύγχρονων συγκροτημάτων της metal σκηνής.

Δημιουργήθηκαν το 1975 όταν ο κιθαρίστας των Deep Purple, Ritchie Blackmore, αποχώρησε από το συγκρότημα λόγω διαφωνιών, και θέλησε να φτιάξει το δικό του συγκρότημα, τους Rainbow. Μαζί με τα μέλη των Elf, τραγουδιστής των οποίων ήταν ο Ronnie James Dio, o Ritchie Blackmore ηχογράφησε το πρώτο album των Rainbow τον Αύγουστο του 1975, με όνομα Ritchie Blackmore's Rainbow. Στο album αυτό περιλαμβάνονται ιστορικά τραγούδια όπως το Catch The Rainbow, το The Temple Of The King, και το Man On The Silver Mountain. Το album αυτό βρέθηκε 11ο στα charts της Μεγάλης Βρετανίας και 30ο στα charts των Η.Π.Α. Μετά την έκδοση αυτού του album η σύνθεση των Rainbow άλλαξε.

Τα περισσότερα μέλη των Elf αποχώρησαν και το συγκρότημα πλέον αποτελούσαν ο Ritchie Blackmore (κιθάρα), ο Ronnie James Dio (φωνητικά), ο Cozy Powell (drums), ο Jimmy Bain (μπάσο) και o Tony Carey (πλήκτρα). Με αυτήν την σύνθεση οι Rainbow ηχογράφησαν το δεύτερο album τους τον Μάιο του 1976 με όνομα Rising. (7ο στα charts της Μεγάλης Βρετανίας και 40ο στα charts των Η.Π.Α.). Στο album αυτό η μουσική των Rainbow προσεγγίζει ακόμα περισσότερο το hard rock και το αποτέλεσμα είναι ένα πολύ δυνατό album που περιλαμβάνει το κορυφαίο δημιούργημα των Rainbow, το κλασικό επικό αριστούργημα Stargazer. Στο τραγούδι αυτό είναι εμφανές το ταλέντο και το βάθος της μουσικής του κιθαρίστα Ritchie Blackmore, ο οποίος έχει γράψει την μουσική και τους στίχους μαζί με τον Ronnie James Dio. Με την ίδια σύνθεση οι Rainbow ηχογράφησαν τον Ιούλιο του 1977 το πρώτο live album με όνομα On Stage το οποίο αποδεικνύει την δημιουργικότητα και την δύναμη των Rainbow επί σκηνής. Σύντομα το συγκρότημα με λίγο διαφορετική σύνθεση άρχισε να δουλεύει πάνω στο καινούργιο album και τον Απρίλιο του 1978 το Long Live Rock 'N' Roll ήταν γεγονός. (7ο στα charts της Μεγάλης Βρετανίας και 89ο στα charts των Η.Π.Α.). Το τρίτο studio album των Rainbow κινείται στα ίδια περίπου επίπεδα με το Rising, αλλά από πολλούς θεωρείται το αποκορύφωμα της μουσικής πορείας των Rainbow (συμπεριλαμβανομένου του γράφοντα), αποτελώντας, μαζί με το Rising, δυο από τα πιο αξιοσημείωτα album της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Στο Long Live Rock 'N' Roll περιλαμβάνονται τραγούδια όπως το γρήγορο και εξαιρετικά δυνατό Kill The King, το ομώνυμο με το album τραγούδι σε ένα rock 'n' roll ρυθμό, το επικό και μαγευτικό Gates Of Babylon και η εξαιρετική μπαλάντα Rainbow Eyes, η οποία έχει μερικά στοιχεία blues. Μετά από αυτό το album από το συγκρότημα αποχώρησε ο τραγουδιστής Ronnie James Dio και με καινούργια πια σύνθεση το συγκρότημα συνέχισε να ηχογραφεί νέα album με πιο εμπορικό στυλ και μόνη εξέχουσα μορφή τον κιθαρίστα Ritchie Blackmore.

Τον Αύγουστο του 1979 κυκλοφορεί το Down To Earth, τον Φεβρουάριο του 1981 το Difficult To Cure, τον Απρίλιο του 1982 το Straight Between The Eyes και τέλος τον Αύγουστο του 1983 το Bent Out Of Shape. Τον Απρίλιο του 1984 οι Rainbow διαλύθηκαν και από τότε έχουν εκδώσει μόνο συλλογές με τα καλύτερα τραγούδια τους. Στα 9 χρόνια ύπαρξης των Rainbow (Μάιος 1975 - Απρίλιος 1984) το μόνο μέλος που παρέμεινε ήταν ο κιθαρίστας Ritchie Blackmore.

Το συγκρότημα άλλαξε συνολικά 3 τραγουδιστές, 4 drummers, 5 παίχτες πλήκτρων (αρμόνιο) και 5 μπασίστες. Από όλους αυτούς τους μουσικούς πραγματικά αξιοσημείωτοι και φοβερά ταλαντούχοι (σύμφωνα κυρίως με την γνώμη του γράφοντα) είναι ο κιθαρίστας Ritchie Blackmore, ο τραγουδιστής Ronnie James Dio και ο drummer Cozy Powell. Σήμερα ο Ritchie Blackmore είναι παντρεμένος με την Candice Night και μαζί έχουν το συγκρότημα Blackmore's Night. O Ritchie Blackmore πλέον παίζει μόνο κλασική κιθάρα και συνεπώς η μουσική των Blackmore's Night είναι πολύ πιο ήρεμη από αυτήν των Rainbow, αλλά επίσης πολύ καλή.

Οι Blackmore's Night έχουν ηχογραφήσει 3 album με καλύτερο το πρώτο, εν έτη 1998, με τίτλο Shadow Of The Moon, δεύτερο το Under A Violet Moon και τρίτο το Fires At Midnight.

O Ronnie James Dio από τον Οκτώβριο του 1982 έφτιαξε το δικό του συγκρότημα με όνομα DIO. Οι DIO υπάρχουν μέχρι σήμερα, έχουν πλούσια δισκογραφία και συνεχίζουν να ηχογραφούν καινούργια album, live album και συλλογές. Ασφαλώς όλα αυτά τα οφείλουν στην μουσική ιδιοφυΐα και την κρυστάλλινη φωνή του Ronnie James Dio, ταλέντα τα οποία πολλοί θα ζήλευαν.

Τέλος ο Cozy Powell συμμετείχε σε πολλά κορυφαία συγκροτήματα πλην των Rainbow, όπως οι Black Sabbath, οι Whitesnake και οι M.S.G., ακολούθησε όμως και solo καριέρα. Δυστυχώς, απεβίωσε στις 5/4/1998 ύστερα από αυτοκινητιστικό ατύχημα. Τα υπόλοιπα μέλη που συμμετείχαν στους Rainbow κατά καιρούς συνεχίζουν στην πλειοψηφία τους να έχουν ενεργή συμμετοχή στην παγκόσμια μουσική σκηνή.

Συνεχίζεται...!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ METALLICA

“Take my hand, off to Never Never land….”

Enter Sandman, Black Album 1991

Οι Metallica είναι ένα Heavy Metal συγκρότημα από τις Η.Π.Α.. Ιδρύθηκαν τις 28 Οκτωβρίου του 1981. Με πωλήσεις 57 εκατομμυρίων άλμπουμ στις Η.Π.Α. , και 40 εκατομμύρια άλμπουμ εκτός των Η.Π.Α. το τελικό νούμερο των πωλήσεων φτάνει περίπου τα 100 εκατομμύρια δίσκους. Το συγκρότημα είναι ένα απ' τα πιο επιτυχημένα heavy metal συγκροτήματα στην ιστορία, ενώ γενικά κατατάσσεται 18ο, με βάση τις πωλήσεις, στην ως τώρα Αμερικάνικη μουσική ιστορία.

Αφού έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της Heavy Metal μουσικής, ειδικά της Thrash Metal, (οι Μetallica θεωρούνται οι επικεφαλής των "τεσσάρων μεγάλων" του Αμερικάνικου Thrash Metal, στους οποίους περιέχονται οι Megadeth, οι Slayer και οι Anthrax) στα μέσα της δεκαετίας του 1980, το συγκρότημα απευθύνθηκε σε ένα πιο πλατύ κοινό από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και μετά, αλλάζοντας τη μουσική του νοοτροπία, στρεφόμενο προς πιο Rock ήχους. Επίσης θεωρήθηκαν πρωτοπόροι στο Speed Metal με την κυκλοφορία του παρθενικού τους άλμπουμ, του Kill 'em All.

Τα μέλη του συγκροτήματος στην επίσημη ίδρυσή του το 1981 ήταν οι Τζέιμς Χέτφιλντ (James Hetfield - η ρυθμική κιθάρα και η φωνή του συγκροτήματος), Λαρς Ούλριχ (Lars Ulrich - ο ντράμερ του συγκροτήματος), Ντέιβ Μαστέιν (Dave Mustaine - ο σόλο κιθαρίστας του συγκροτήματος και μετέπειτα ηγέτης των Megadeth) και ο Κλιφ Μπάρτον (Cliff Burton - ο μπασίστας του συγκροτήματος). Το 1983 τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος έδιωξαν τον Μαστέιν και στη θέση του πήραν τον Κερκ Χάμμετ (Kirk Hammet).
Ωστόσο, στις 27 Σεπτεμβρίου 1986, ο Μπάρτον σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα στη Σουηδία.. Ο σημερινός μπασίστας του συγκροτήματος είναι ο Ρόμπερτ Τρουχίγιο (Robert Trujillo).

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

• Kill 'em All - 1983
• Ride the Lightning - 1984
• Master of Puppets - 1986
• Garage Days Re-Visited - 1987
• ...And Justice for All - 1988
• Metallica (Black Album) - 1991
• Load - 1996

Συνεχίζεται...!

ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΚΛΕΙΣΤΟΥ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΙΘΟΥΣΑΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ

Την Παρασκευή 28 Νοεμβρίου προσήλθε στο σχολείο μας ο Υπουργός Παιδείας κ. Στυλιανίδης και σε μια λαμπρή τελετή που διοργανώθηκε, θεμελίωσε το κλειστό γυμναστήριο και την αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, τα οποία σε ένα περίπου χρόνο θα ανήκουν στις υποδομές του σχολείου μας. Παραβρέθηκαν όλες οι αρχές του τόπου, ο δήμαρχος, ο νομάρχης, αξιωματικοί του Στρατού και της Αστυνομίας. Την εκδήλωση άνοιξε το καλωσόρισμα του Διευθυντή του Σχολείου μας, ενώ στη συνέχεια ακούσαμε τον Υπουργό Παιδείας να αναφέρεται στη σημασία του έργου τόσο για τους μαθητές του Σχολείου μας όσο και για όλους τους δημότες (Είπε επίσης ότι είχε τον Διευθυντή μας κ. Ιωαννίδη καθηγητή !!!).
Τρεις μέρες νωρίτερα επισκέφθηκε το Σχολείο μας ο Δήμαρχος Κομοτηνής κ. Κοτσάκης και μας έδωσε συνέντευξη, την οποία και σας παραθέτουμε:

ΜΑΘΗΤΕΣ: Σας ευχαριστούμε που ήρθατε. Θέλαμε να σας ρωτήσουμε ποιες είναι οι αρμοδιότητες του Δήμου σχετικά με τις σχολικές υποδομές; ΚΟΤΣΑΚΗΣ : Ο Δήμος συντηρεί τις σχολικές υποδομές, ο κύριος φορέας που ανεγείρει σχολεία είναι η Νομαρχία με χρηματοδότηση του Υπουργείου Παιδείας. Από τη στιγμή που ανεγερθεί ένα κτίριο, μετά περνάει στην αρμοδιότητα του Δήμου, ο οποίος το συντηρεί. Ορισμένες φορές, όμως, μας έρχονται έκτακτα κονδύλια, μας χρηματοδοτεί ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων (Ο.Σ.Κ), για να κάνουμε ορισμένες παρεμβάσεις άμεσες και επείγουσες, όπως στέγες και χώροι υγιεινής. (Σλλλουρπ… μια γουλιά καφέ από τον Δήμαρχο)

ΜΑΘΗΤΕΣ: Όσον αφορά το καινούργιο έργο, τι θα περιλαμβάνει; ΚΟΤΣΑΚΗΣ: Κοιτάξτε, αυτό είναι ένα παλαιό αίτημα των καθηγητών και του κ. Διευθυντή, να φτιάξουμε ένα νέο γυμναστήριο. Η έλλειψή του ήταν εμφανής. Σχεδόν όλα τα Λύκεια έχουνε κλειστούς χώρους, μόνο το δικό σας δεν είχε, οπότε με την πρώτη ευκαιρία το πρότεινα στον Υπουργό, ο Ο.Σ.Κ το χρηματοδότησε και με πολύ γρήγορες διαδικασίες ξεκίνησε. Θα περιλαμβάνει μια μεγάλη αίθουσα μπάσκετ, βόλεϋ και μια κερκίδα 450 θέσεων, αν δεν κάνω λάθος. Και φυσικά με βοηθητικούς χώρους, αποδυτήρια, γραφεία, ντουζ, χώρους για ΑΜΕΑ (Άτομα Με Ειδικές Ανάγκες), οπότε θα το χρησιμοποιείτε και για γυμναστική και για παραστάσεις, αφού πρώτα στρώσετε ένα ειδικό υλικό. Πιστεύω ότι είναι απαραίτητη η χρήση κλειστών χώρων και από τους μαθητές και από αθλητικούς συλλόγους το απόγευμα, όταν το σχολείο δεν λειτουργεί.

ΜΑΘΗΤΕΣ: Σε πόσο χρόνο θα περατωθεί το έργο; ΚΟΤΣΑΚΗΣ: Πιστεύω ότι σε ένα χρόνο θα είναι έτοιμο. Ο Ο.Σ.Κ είναι γενικά γρήγορος στις εργασίες που κάνει. Δεν ξέρω μόνο αν θα έχουμε κάποιες καθυστερήσεις λόγω αδειοδοτήσεων. Αν δεν έχουμε κάποιο ιδιαίτερο κώλυμα, η καινούργια χρονιά θα σας βρει στο νέο γυμναστήριο, που θα είναι πολύ όμορφο. Είναι μια καινούργια γενιά γυμναστηρίων που κάνει ο Ο.Σ.Κ.

ΜΑΘΗΤΕΣ: Εμάς δεν θα μας βρει, θα βρει τους επόμενους… ΚΟΤΣΑΚΗΣ: Τρίτη Λυκείου είστε; Εύχομαι καλή επιτυχία στις εξετάσεις. Κι ο γιος μου τέλειωσε αυτό το σχολείο και ξέρω τι σημαίνει η τελευταία χρονιά… Θα το χάσετε; Δεν πειράζει, θα το προλάβουν και οι νεότεροι. Θα μπορείτε να παίζετε μπάσκετ του χρόνου ως δημότες, αφού άλλωστε θα είστε και ακαδημαϊκοί πολίτες.

ΜΑΘΗΤΕΣ : Και από το Γυμνάσιο όταν φύγαμε και εκεί έγινε γυμναστήριο… ΚΟΤΣΑΚΗΣ: Από το Τέταρτο φύγατε;

ΜΑΘΗΤΕΣ: Ναι. ΚΟΤΣΑΚΗΣ : Και εκεί το έργο τελειώνει, κοστίζει περίπου 1.000.000 ευρώ, του σχολείου σας, φυσικά, θα κοστίσει 2.100.000, θα είναι πολύ πιο μεγάλο. Το γυμναστήριο του 4ου θέλει ξύλινα δάπεδα και θα δοθεί φέτος σε χρήση.

ΜΑΘΗΤΕΣ: Όσο για την ηχορύπανση; Ορισμένες αίθουσες είναι πολύ κοντά… ΚΟΤΣΑΚΗΣ: Κοιτάξτε, δεν ηχορυπαίνουν όλες οι εργασίες, ορισμένες εργασίες θα σας δημιουργήσουν πρόβλημα. Θα κάνετε υπομονή, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Ούτως ή άλλως και μια οικοδομή να χτιζόταν δίπλα, θα υπήρχε πρόβλημα. Αφού τα σχολεία βρίσκονται μέσα στον αστικό ιστό, η ηχορύπανση θα υπαρχει. Ειδικά τώρα που είναι κάτι πολύ σπουδαίο για το σχολείο σας, θα κάνετε υπομονή. Δεν γίνεται και διαφορετικά, δεν γίνεται οι εργασίες να γίνονται σε διαφορετικές ώρες.

ΜΑΘΗΤΕΣ: Και κάτι τελευταίο. Έχουμε μια βιβλιοθήκη που δεν την χρησιμοποιούμε ως βιβλιοθήκη, αλλά ως αίθουσα… Θα θέλαμε τη γνώμη σας τι λύσεις μπορούμε να βρούμε. ΚΟΤΣΑΚΗΣ: Αυτό λέγαμε με τον κ. Διευθυντή… Τώρα που θα’ ρθει εδώ ο Υπουργός για τη θεμελίωση μπορούμε να ζητήσουμε κάποια επέκταση αιθουσών. Γενικά, το πρόβλημα των σχολικών υποδομών είναι αρκετά σημαντικό. Πάντως, θα ήθελα να σας πω ότι σε σχέση με μεγάλες πόλεις εμείς είμαστε πολύ καλύτερα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαστε τέλεια. Αυτό που προγραμματίζουμε, όμως ως Δήμος, είναι η ανέγερση ενός καινούργιου Λυκείου στην ανατολική πλευρά της πόλης, μια και έχουν συγκεντρωθεί όλα τα Λύκεια απ’ αυτήν την πλευρά, δημιουργώντας πρόβλημα κυκλοφοριακό, ιδίως το πρωί. Και το καλύτερο θα είναι αντί να δημιουργούνται αίθουσες σε υπάρχουσες δομές να δημιουργήσουμε καινούργιο σχολείο. Γιατί δεν μπορούμε συνέχεια να μεγαλώνουμε κάθε σχολείο. Άλλωστε το σχολείο, θέλει ένα ανάλογο μέγεθος. Βέβαια, περιμένουμε την έγκριση του γενικού πολεοδομικού σχεδίου, που θα μας δώσει τη δυνατότητα να χτίσουμε ένα σχολείο από την ανατολική πλευρά της πόλης και θαρρώ ότι αυτή είναι η καλύτερη λύση για το πρόβλημα των αιθουσών και το πρόβλημα του υπερπληθυσμού μέσα στις αίθουσες. Να φανταστείτε ότι όταν εμείς πηγαίναμε στο Γυμνάσιο κάναμε σε υπόγεια, σε ρετιρέ…Το πρόβλημα των υποδομών ήταν τότε πιο έντονο, τώρα τα πράγματα είναι καλύτερα, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν πρέπει πάντα να προσπαθούμε για το καλύτερο

ΜΑΘΗΤΕΣ: Αυτά θέλαμε να σας ρωτήσουμε κ. Δήμαρχε Δεν ξέρουμε αν θέλετε να προσθέσετε κάτι… ΚΟΤΣΑΚΗΣ: Να σας ευχηθώ και πάλι καλή επιτυχία στις εξετάσεις, να προσπαθείτε συνέχεια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μια αποτυχία θα σας κάνει να βάψετε μαύρα. Είστε νέοι, η ζωή τώρα αρχίζει για σας, στη ζωή σας θα έχετε πολλές αποτυχίες, δυσκολίες, αυτό δε σημαίνει ότι κάθε φορά θα απογοητεύεστε. Από τις αποτυχίες μαθαίνουμε, αρκεί οι αποτυχίες να μας διδάσκουν, για να μην τις ξανακάνουμε. Θα έχετε πολλές ευκαιρίες στη ζωή σας, αρκεί να είστε συγκεντρωμένοι και να έχετε ένα σκοπό στη ζωή σας. Και να ευχηθώ και καλή επιτυχία και στην εφημερίδα σας!

ΜΑΘΗΤΕΣ: Ευχαριστούμε πολύ! ΚΟΤΣΑΚΗΣ: Κι εγώ να σας ευχαριστήσω. Ήταν ευκαιρία να ξεφύγω κι εγώ λίγο από τον Δήμο και να’ ρθω δίπλα σε νέα παιδιά που έχουνε όρεξη για δουλειά και εμείς αναβαπτιζόμαστε όταν φεύγουμε από την καθημερινότητα και ερχόμαστε σε επαφή με νέα παιδιά που έχουν όρεξη να κάνουν νέα πράγματα.

Ν. Παχούμης, Β. Νικηφορίδης, Χρ. Μπαμπατσίδου, Χρ. Κυριάκου, Κ. Κουσίδου, Ι. Καλφοπούλου, Ν. Μολλάς

Συνεχίζεται...!

ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Όπως κάθε χρόνο, γιορτάζονται με κάθε επισημότητα οι εθνικές μας εορτές των οποίων την διοργάνωση αναλαμβάνουν μαθητές μαζί με ορισμένους καθηγητές. Στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου το πρόγραμμα που παρακολούθησε το κοινό περιλάμβανε: την βράβευση των μαθητών από τον Διευθυντή ο οποίος τους απένειμε τα αριστεία για την αξιέπαινη απόδοση τους κατά την διάρκεια ολόκληρης της σχολικής χρονιάς, έτσι κατά κάποιον τρόπο ανταμειφθήκαν οι κόποι τους.
Επίσης παρακολουθήσαμε μια θεατρική παράσταση με θέμα τον πόλεμο του ΄40 η οποία μας απεικόνιζε οικογενειακές στιγμές, καθώς και την άφιξη ενός πατέρα από τον πόλεμο του ’40 και τέλος η εμπλοκή ενός Γερμανού και ο θάνατος κάποιου συμμάχου. Η παράσταση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του εθνικού μας εορτασμού με υπεύθυνη καθηγήτρια την κ.Τάγια. Τη γιορτή συνόδευε χορωδία που τραγούδησε τραγούδια, όπως τα εξής: «Παιδιά της Ελλάδος», «Βάζει ο Ντούτσε την στολή του» και οι «Κορυφές της Πίνδου» με υπεύθυνη Καθηγήτρια την κ. Μαυρίδου.
Κατά την διάρκεια της εθνικής μας εορτής προέκυψαν κάποια προβλήματα με τον ήχο, καθώς δεν υπήρχε ειδική ηχητική εγκατάσταση, ώστε να αποδίδονται όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά τα λόγια των παιδιών που συμμετείχαν στην θεατρική παράσταση και να ακούγονται οι φωνές των μαθητών που βρισκόταν στην χορωδία. Επομένως «πήγαν στράφι» οι επίπονες προσπάθειες που κατέβαλαν τα παιδιά, για να αποστηθίσουν τα λόγια τους και οι πρόβες των μαθητών της χορωδίας. Εκτός αυτού υπήρχαν και παράπονα από την πλευρά των θεατών που δεν είχαν την δυνατότητα να απολαύσουν αυτό το θέαμα.

Η δεύτερη γιορτή που διοργανώθηκε στο σχολείο μας στις 17 Νοεμβρίου, αφορούσε στην επέτειο του Πολυτεχνείου. Το πρόγραμμα αυτής της γιορτής περιλάμβανε: ένα οπτικοακουστικό θέαμα με παρουσίαση διαφανειών, καθώς και αφηγήσεις των γεγονότων της εξέγερσης που διάβασαν μαθητές. Υπεύθυνοι καθηγητές αυτής της γιορτής και ιδιαιτέρως της χορωδίας ήταν η κ. Ευκλείδου και ο κ. Σταυρίδης, που ανέλαβαν να την προετοιμάσουν με κάθε υπευθυνότητα για να έχουν το αναμενόμενο άριστο αποτέλεσμα!!!
Κάποια από τα τραγούδια τα οποία τραγούδησαν οι μαθητές της χορωδίας ήταν: « Ο Αρχηγός », «Η Συγκέντρωση της ΕΦΕΕ» και το «Πάμε κι εμείς», τραγούδια τα οποία άρεσαν πάρα πολύ στο κοινό, καθώς χειροκρότησαν πάρα πολύ θερμά και μας έδωσαν τα συγχαρητήρια τους. Ακόμη και μετά την γιορτή εκδήλωσαν τον ενθουσιασμό και την ευχαρίστηση τους που παρακολούθησαν αυτήν την ωραία γιορτή. Κατά την διάρκεια της επετείου του Πολυτεχνείου δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα αφού υπήρχε προσθήκη ηχητικής εγκατάστασης και οι θεατές απέσπασαν την καλύτερη των εντυπώσεων από την χορωδία. Και έτσι τέλειωσε αυτή η υπέροχη γιορτή!!!

Ιωάννα Καλφοπούλου

Συνεχίζεται...!

ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Ποιες είναι λοιπόν οι ευεργετικές δράσεις μιας συστηματικής σωματικής εξάσκησης;

• Η συστηματική σωματική εξάσκηση μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη, ψηλής πίεσης και καρδιακών παθήσεων
• Βοηθά στην μείωση της ψηλής αρτηριακής πίεσης σ' αυτούς που έχουν ήδη εκδηλώσει υπέρταση
• Βελτιώνει και υποβοηθά την ψυχολογική κατάσταση, καλυτερεύει την ψυχική διάθεση, μειώνει το άγχος, την ένταση και την κατάθλιψη
• Βοηθά στο να δημιουργήσουμε και να διατηρήσουμε υγιή οστά, μυς και αρθρώσεις
• Βοηθά στο να διατηρούμε ένα φυσιολογικό για το ύψος μας βάρος και μειώνει το λίπος του σώματος
• Στους ηλικιωμένους βοηθά στην ανακούφιση από το πρήξιμο των αρθρώσεων και βελτιώνει την κινητικότητα και την ευκαμψία




Η ΑΣΚΗΣΗ ΜΕ ΤΑ ΒΑΡΗ

Στις ασκήσεις με τα βάρη ο αντικειμενικός σκοπός είναι η μυϊκή αύξηση.
Όπως είδαμε, για να αναρρώσει μια μυϊκή ομάδα πρέπει να τραφεί και να ξεκουραστεί για 72 ώρες και όχι λιγότερο, γιατί θα οδηγηθούμε σε υπερκόπωση. Αυτό σημαίνει πως όταν σχεδιάζουμε το πρόγραμμά μας εκγύμνασης θα πρέπει να προσέχουμε να γυμνάζουμε την ίδια μυϊκή ομάδα σε χρονικές αποστάσεις τουλάχιστον τριών ημερών.
Επομένως, αν θέλω να γυμνάζομαι τέσσερις φορές την εβδομάδα, τότε θα χωρίσω τις μυϊκές ομάδες του σώματός μου σε δύο μέρη Α και Β. Την πρώτη μέρα γυμνάζω τις Α, τη δεύτερη τις Β, την τρίτη δεν γυμνάζομαι, την τέταρτη γυμνάζω πάλι τις Α, την πέμπτη πάλι τις Β και την έκτη και έβδομη δεν γυμνάζομαι. Αυτό θα είναι το εβδομαδιαίο πρόγραμμά μου. Είναι φανερό ότι μεταξύ δύο διαδοχικών ασκήσεων των ίδιων μυϊκών ομάδων παρεμβάλλονται τρεις πλήρεις ημέρες.
Αν μπορώ να γυμνάζομαι έξι φορές την εβδομάδα, τότε θα χωρίσω τις μυϊκές ομάδες του σώματός μου σε τρεις ομάδες Α, Β, Γ και θα γυμνάζω την κάθε μια κάθε τρεις ημέρες με μια ημέρα ξεκούραση την εβδομάδα.


Η ΑΕΡΟΒΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ

Αντιπροσωπευτικό όργανο για αεροβική άσκηση είναι ο ηλεκτρικός διάδρομος. Κατά την άσκηση πάνω στον διάδρομο ο στόχος μας είναι η καλή φυσική μας κατάσταση μαζί με 1) την εκγύμναση της καρδιάς και 2) το αδυνάτισμα.

1) Η Εκγύμναση της Καρδιάς:
Για να έχουμε θετικά αποτελέσματα στην εκγύμναση της καρδιάς πρέπει να κρατάμε τους παλμούς της πάνω από ένα όριο-στόχο για περισσότερο από είκοσι λεπτά και για 4-5 φορές άσκησης την εβδομάδα. Το όριο-στόχος είναι πάντα ένα ποσοστό του μεγίστου Μ των καρδιακών παλμών για την ηλικία μας Η. Το μέγιστο αυτό Μ για την ηλικία μας Η (σε χρόνια) είναι το Μ = 220 – Η. Επομένως για ένα γυμναζόμενο 50 χρόνων το μέγιστο αυτό είναι Μ = 220 - 50 = 170 και το 65% του μεγίστου του είναι 65% x Μ = 65% x (220 – 50) = 110 παλμοί το λεπτό.

Χατζησταματίου Χρήστος

Συνεχίζεται...!

ΈΚΘΕΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου, πηγαίνοντας το πρωί στο σχολείο, ένα «κλαψιάρικο» γαύγισμα μας έκανε να σταματήσουμε και να κοιτάξουμε προς ένα μεγάλο κουτί που ήταν πεταμένο, λίγο πριν από την είσοδο του σχολείου. Αρχικά δειλιάσαμε, στη συνέχεια όμως σκύψαμε για να διαπιστώσουμε τι ακριβώς έκρυβε μέσα του το κουτί.

Ένα κουταβάκι λίγων εβδομάδων μας παρατηρούσε μ’ ένα παρακλητικό βλέμμα. Δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να το πάρουμε μαζί μας ( ναι, στο σχολείο). Ευτυχώς, το κουδούνι άργησε να χτυπήσει και έτσι προλάβαμε να του φέρουμε λίγο γάλα και ψωμάκι. Τις ώρες των «μαθημάτων» καθόμασταν μαζί του με βάρδιες, ώσπου τελικά σχολάσαμε. Τότε ήταν που έπρεπε να αποφασίσουμε τι θα κάναμε με το κουτάβι. Δυστυχώς, κανείς δε θα μπορούσε να το κρατήσει σπίτι του, για ευνόητους λόγους. Τελικά, με τη βοήθεια του τηλεφωνικού καταλόγου, εντοπίσαμε μια οργάνωση πρόθυμη να «υιοθετήσει» την Arja- έτσι ονομάσαμε το κουταβάκι- φτάνει μόνο να την κρατούσαμε μέχρι το βράδυ, που θα έρχονταν να την πάρουν.

Ευτυχώς για την Arja, τα πράγματα εξελίχθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Τι γίνεται όμως με τα εκατοντάδες- για να μην πω χιλιάδες- αδέσποτα και, το χειρότερο «πεταμένα» στους δρόμους σκυλιά και γάτες; Είναι ντροπή να ζούμε στον 21ο αιώνα, να έχουμε όσα στερήθηκαν και για όσα πέθαναν άνθρωποι από τις προηγούμενες γενιές και παρόλα αυτά να μην έχουμε λίγη ανθρωπιά μέσα μας! Δε λέω, καλό και το «διακοσμητικό» σκυλάκι (βλ. τσιουάουα) ωστόσο όμως, αν έχουμε τη δυνατότητα να παρέχουμε τα βασικά σε ένα ζώο γιατί να μην υιοθετήσουμε ένα, αν όχι από το δρόμο, από φιλοζωικές οργανώσεις. Γιατί, είναι απλώς τραγικό το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αγοράζουν-επίσης τραγικό το ότι τα ζώα πωλούνται και αγοράζονται(!)- ένα ζώο και μόλις το βαρεθούν (!) το πετάνε κυριολεκτικά στο δρόμο.

Ας μη γίνουμε, λοιπόν, συνένοχοι σε αυτό το φαινόμενο κι ας κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για τη διευκόλυνση των ζώων. Εξάλλου, αυτό ωφελεί κι εμάς. Είναι γεγονός πως η συμβίωση με τα ζώα όχι μόνο ομορφαίνει τη ζωή μας αλλά, είναι και φάρμακο της ψυχής.

Κ.Μ.

Συνεχίζεται...!

Αίγυπτος θα πει «Ιθάκη»

Όταν κανείς εγκαταλείψει, έστω και για λίγο, τις φόρμες και τα καλούπια της περιοριστικής του καθημερινότητας, συγκλονίζεται από τα αλλεπάλληλα κύματα ιδεών, εικόνων, ήχων και αισθήσεων κάθε λογής που τρέχουν να τον αγκαλιάσουν. Αυτό ακριβώς, αλλά στον υπέρτατο βαθμό, συνέβη και σ’ εμένα όταν, αφήνοντας πίσω μου τη δεδομένη πραγματικότητα της Ελλάδας, ταξίδεψα στη μυθική Αίγυπτο. Μυθική, γιατί στη φαντασία μου η Αίγυπτος ήταν πάντοτε ένας μύθος, που τον συναντούσα που και που σε κανένα βιβλίο Ιστορίας ή σε κανένα ντοκιμαντέρ. Όμως, κάποτε έρχεται η ώρα της απομυθοποίησης και τότε, είναι σα να γκρεμίζεται ένας ολόκληρος κόσμος και στη θέση του να ορθώνεται ένας εντελώς καινούριος.

Η Αίγυπτος θα περίμενε κανείς πως είναι μία χώρα εσωστρεφής, κλεισμένη στον εαυτό της, όπως άλλωστε και κάθε ισλαμική χώρα. Όμως, διαπιστώνει με έκπληξη κανείς πως αυτό που αναζητούν περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο οι άνθρωποι εκεί είναι η επικοινωνία. Αυτό μαρτυρούν οι πολυάριθμες δορυφορικές κεραίες στις ταράτσες και τα μπαλκόνια όλων των σπιτιών, που στην πλειοψηφία τους είναι ασοβάτιστα και ημιτελή. Αν και φτωχοί, οι ένοικοι αυτών των άθλιων σπιτιών, των στοιβαγμένων σε τεράστιες πολυκατοικίες ή των διάσπαρτων στα όρια των πόλεων με την έρημο, δεν μπορούν να αισθάνονται την ανάσα της εξουσίας πάνω τους και μέσω των ελάχιστων κρατικών καναλιών, που επιτρέπεται μόνο να εκπέμπονται στην Αίγυπτο.

Οι κάτοικοι είναι κυρίως αγρότες, άνθρωποι χαροκαμένοι, που ολόκληρη τη ζωή τους παλεύουν με τον ήλιο, τη ζέστη και τις απαξιωτικές συνθήκες δουλειάς. Ένιωσα αφάνταστη ντροπή τη στιγμή, που έπιασα τον εαυτό μου να χαζεύει αμέριμνα μέσα από τη δροσιά και την άνεση του μικρού λεωφορείου που μας μετέφερε, τους Ανθρώπους με τις άσπρες κελεμπίες, που καλλιεργούσαν τα μικρά τους χωράφια με τα ίδια τους τα χέρια μέσα στο καμίνι του μεσημεριού. Κι όλος αυτός ο μόχθος χαμένος, γιατί όπως μας πληροφόρησε ο ξεναγός, οι τιμές πώλησης των αγροτικών προϊόντων είναι εξευτελιστικά μικρές. Σκέτη εκμετάλλευση…

Οι Αιγύπτιοι, όμως, είναι ένας λαός ιδιαίτερα ανθρώπινος, φιλικός και προσπελάσιμος. Άνθρωποι που προχωρούν στο δρόμο και χαιρετιούνται με θερμές αγκαλιές και φιλιά, με ζωηρά μάτια και ενέργεια, γυναίκες και κοπέλες που στέκονται για λίγο και συζητούν, πατεράδες που κρατούν από το χέρι τα παιδιά τους και τα πάνε βόλτα. Ο δρόμος και η αγορά σφύζουν από ζωή και ενεργητικότητα, από ειλικρίνεια και αγαθότητα. Κανείς δεν προσποιείται ότι είναι κάτι άλλο, ότι νιώθει κάτι διαφορετικό από αυτό που δείχνει. Όλα φαίνονται τόσο καθαρά και απλά.

Ακόμα θυμάμαι πόσο απλά με πλησίασε ένα παιδάκι, καθώς προσπαθούσα να απαθανατίσω όλη αυτή την ενεργητικότητα του Καΐρου με τη φωτογραφική μου μηχανή, και μου πόζαρε για μια φωτογραφία. Ίσως να του έκανε εντύπωση η φωτογραφική μηχανή, ίσως να μην είχε την ευκαιρία πολλές φορές στη ζωή του να βγει φωτογραφία, γιατί φαινόταν πως ήταν κι εκείνο ένοικος ενός από τα άθλια εκείνα σπίτια. Δεν μπόρεσα, όμως, να το ρωτήσω τίποτα. Δεν καταλάβαινε αγγλικά και οι αριθμοί, που μόνο κατάφερα να μάθω στα αραβικά, προς μεγάλη μου έκπληξη δε μπορούσαν να με βοηθήσουν σε αυτή την περίπτωση.

Παρ’ όλα αυτά, σε κάθε βήμα που έκανα αισθανόμουν και πιο έντονο τον αναστεναγμό αυτών των ανθρώπων, κι ας μην καταλάβαινα τη γλώσσα τους. Ως τότε ήξερα πως οι άνθρωποι αγωνίζονται για καλύτερο μισθό, αποτελεσματικότερη εκπαίδευση, πιο οργανωμένο νοσοκομειακό σύστημα, δικαιότερο φορολογικό σύστημα, για πράγματα ήδη δεδομένα. Τώρα, περνούσαν από μπροστά μου, η μία μετά την άλλη, οι εικόνες ανθρώπων που αγωνίζονταν απλώς για τα «δεδομένα». Ένιωσα ένοχη, μα τι μπορούσα να κάνω; Ευτυχώς, το «όραμα της νεότητας» δεν με εγκατέλειψε για πολύ.

Τη μεγαλύτερη συγκίνηση σε όλο το ταξίδι την ένιωσα την ημέρα της εκδρομής στη Αλεξάνδρεια. Κάιρο- Αλεξάνδρεια περίπου τρεις ώρες μέσω του δρόμου που κατασκεύασε ο μεγάλος αιγυπτιώτης ευεργέτης της Κομοτηνής, Νέστορας Τσανακλής. Στο τέλος μιας υπέροχης διαδρομής περιμένει τον επισκέπτη, ακριβώς στην είσοδο της πόλης, μια απρόσμενη επιγραφή: «ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ». Ένιωσα πως ήταν κάτι σαν προειδοποίηση: «Επισκέπτη, πρόσεχε, γιατί πατάς σε ιερά χώματα».

Πράγματι, πέρα από αυτή την ελληνική επιγραφή εκτεινόταν ένας άλλος κόσμος, ελληνικός. Ήταν η πόλη του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το άγαλμα του οποίου δέσποζε απέναντι από το λιμάνι, ατενίζοντας την αγαπημένη του Μακεδονία προς το Βορρά, πέρα από τον ορίζοντα. Ήταν η «Πόλις» του Μεγάλου Αλεξανδρινού Ποιητή, το σπίτι του οποίου βρισκόταν μέσα σε ένα στενό με μία απλή πινακίδα στην είσοδο- ταιριαστή της λιτότητας που τον χαρακτήριζε- να μαρτυράει πως ήταν δικό του. Εκεί βρισκόταν και το Πατριαρχείο, που μεταδίδει το φως της ορθοδοξίας σε όλο το Νότο, μονάχο του μέσα σε ένα δάσος από μιναρέδες. Εκείνη τη στιγμή συμμερίστηκα όσο ποτέ άλλοτε αυτό που ισχυριζόταν ο Κ.Π. Καβάφης: «Εγώ δεν είμαι Έλληνας, αλλά Ελληνικός».

Έτσι, γεμάτη εμπειρίες επέστρεψα πίσω στην Ελλάδα συνειδητοποιώντας πόσο ευτυχισμένοι μπορεί να είναι οι άνθρωποι εδώ, αν πάψουν να μεμψιμοιρούν και να διαμαρτύρονται συνεχώς, αν αντιπαραθέτουν τους εαυτούς τους όχι μόνο απέναντι στους ‘’καλύτερους’’, αλλά και απέναντι στους λιγότερο ‘’καλούς’’, αν είναι ευγνώμονες για τη ζωή και ό,τι αυτή τους έχει χαρίσει. Μόνο με αυτή την αφετηρία θα μπορέσουν να διεκδικήσουν- και γιατί όχι, να κατακτήσουν- το ‘’βέλτιστο’’.

Υ.Γ. : Έπειτα από προσωπική επιλογή, παρέθεσα στο παρόν κείμενο αποκλειστικά και μόνο σκέψεις και συναισθήματα που γέννησε το συγκεκριμένο ταξίδι κι όχι τις δυσκολίες ή τις απογοητεύσεις που αναμφίβολα υπήρξαν. Έτσι, θα παραμείνει στη μνήμη ως μια γλυκιά ανάμνηση…



Ε .Τ.

Συνεχίζεται...!

« Σε πάμε»

«Κι εγώ σας πάω» απάντησες, σαν άκουσες «σε πάμε»
την αγκαλιά σου άνοιξες κι είπες «κοντά σας θα ’μαι».

Με το πλατύ χαμόγελο μας έκανες δικούς σου
τ’ ανέκδοτα, τ’ αστεία σου μας κάναν κολλητούς σου.

Μας μίλησες στη γλώσσα μας, έπιασες τον παλμό μας
ηγέτης, αρχιεπίσκοπος μα κι ο Χριστόδουλός μας.

Μας δέχτηκες ως είμαστε, με μίνι και χαλκάδες
και γέμισες τις εκκλησιές με νεαρούς χιλιάδες.

Προβλήματ’ αφουγκράστηκες νέων, κατατρεγμένων,
στις αγωνίες έσκυψες θρηνούντων, πονεμένων.

Αχτίδα ήσουνα φωτός με θέρμη ζωογόνα,
σε κοινωνία σκοτεινή, ψυχρή και παθογόνα.

Σπουδαίος εκσυγχρονιστής με όραμα μεγάλο,
μ’ έμπνευση, τόλμη και ορμή που προκαλέσαν σάλο.

Άριστος μ’ ότι πιάστηκες σε όλα σου τα χρόνια,
σα Διγενής στο θάνατο σε μαρμαρένια αλώνια.

«Αντίο» σου Χριστόδουλε, μα σαν εσέ δε φεύγουν
τα λόγια σου, τα έργα σου πάντα μας συντροφεύουν.



31-1-08
Κωνσταντινίδου Εύη

Συνεχίζεται...!