ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ : ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Η γλώσσα είναι ένα από τα βασικότερα στοιχεία του πολιτισμού του ανθρώπου. Είναι ο κώδικας επικοινωνίας το μοναδικό μέσο για να εκφράσουμε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις απόψεις μας. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές διαφορές ανάμεσα στις γλώσσες. Ανάλογα με τις ανάγκες και τον τρόπο ζωής μιας κοινωνίας διαφοροποιείται και η γλώσσα κάθε πολιτισμού. Για παράδειγμα, αν και υπάρχουν πολλές ομοιότητες ανάμεσα στον ελληνικό και τουρκικό πολιτισμό, υπάρχουν πολλές διαφορές ανάμεσα στις δύο γλώσσες. Αν και υπάρχουν ομοιότητες λόγω γλωσσικής επαφής, υπάρχουν και διαφορές ελληνικών και τουρκικών λόγω διαφορετικής καταγωγής των γλωσσών αυτών (ινδοευρωπαϊκή η ελληνική, ουραλοαλταϊκή η τουρκική). Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, πολλές φορές παρατηρείται το φαινόμενο να αντιμετωπίζουν αρκετές δυσκολίες οι μαθητές που δεν έχουν ως μητρική γλώσσα την ελληνική.

Για να καταλάβουν όλοι αυτό το πρόβλημα, είναι εύλογο να αναφέρουμε ορισμένες περιπτώσεις με τις διαφορές της τουρκικής και της ελληνικής γλώσσας.

Πρώτα απ’ όλα εκτός από τις διαφορές στο αλφάβητο και τους φθόγγους, υπάρχουν κι άλλες διαφορές ανάμεσα στις δύο γλώσσες. Μια απ’ αυτές είναι η απουσία του άρθρου και του γένους των λέξεων. Για παράδειγμα, ενώ στα ελληνικά υπάρχουν τρία γένη για τα ουσιαστικά (αρσενικό, θηλυκό, ουδέτερο), στα τουρκικά δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο, το ίδιο συμβαίνει και για τα άρθρα, δηλαδή δεν χρησιμοποιούνται καθόλου τα άρθρα. Επίσης απουσιάζουν τα ρήματα «είμαι» και «έχω», όπως τα ξέρουμε στα ελληνικά. Αυτά τα δύο ρήματα, αν και χρησιμοποιούνται στα τουρκικά, δεν κλίνονται όπως στα τουρκικά και λειτουργούν ως απρόσωπα. Σημαντικό ρόλο στα τουρκικά παίζει και η θέση του ρήματος στην πρόταση, ανάλογα δηλαδή με τη θέση που θα πάρει το ρήμα μέσα στην πρόταση αλλάζει και το νόημα της πρότασης. Το νόημα δηλαδή παράγεται από την αυστηρή σειρά των λέξεων στην πρόταση, σε αντίθεση με τα ελληνικά. Στα τουρκικά πρώτα μπαίνει το υποκείμενο της πρότασης μετά το αντικείμενο και τελευταίο το ρήμα. Επιπλέον, υπάρχει ιδιαίτερη και συγκολλητική διαμόρφωση του ρήματος, ενώ παρατηρείται και απουσία συνδέσμων. Για όλες αυτές τις διαφορές, λοιπόν, τα παιδιά και γενικότερα όσοι δεν έχουν ως μητρική γλώσσα την ελληνική, αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες και πολλά προβλήματα, για να εκφράσουν τον εαυτό τους, τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους.
Για να αντιμετωπιστούν αυτές οι δυσκολίες, οι νέοι πρέπει να έρχονται σε επαφή με τα ελληνικά από την παιδική ηλικία. Ένα τέτοιο μέσο επαφής μπορεί να είναι το βιβλίο. Διαβάζοντας διάφορα βιβλία αλλά και βλέποντας ελληνική τηλεόραση, τα παιδιά μπορούν να βελτιώσουν τη γλώσσα, την προφορά, αλλά και να πλουτίσουν το λεξιλόγιό τους. Θα βοηθήσει πολύ στη βελτίωση της γλωσσικής ικανότητας των νέων στα ελληνικά οι διαπροσωπικές σχέσεις με νέους που έχουν μητρική γλώσσα την ελληνική. Ίσως η σημαντικότερη λύση θα ήταν η βελτίωση της εκπαίδευσης στα μειονοτικά δημοτικά σχολεία. Είναι φανερό ότι κοντά στα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στο σχολείο τους, υπάρχει ένα πρόβλημα στο σύστημα που ίσως ενισχύεται και από την αδιαφορία των δασκάλων. Τα παιδιά δηλαδή δε μαθαίνουν με τον καλύτερο τρόπο τα ελληνικά στο δημοτικό και αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όχι μόνο στα μαθήματα αλλά και γενικότερα στη ζωή τους.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο δρόμος για να μάθει κανείς μια άλλη γλώσσα περνάει από το να ξέρει με τον καλύτερο τρόπο την μητρική του γλώσσα.

Σαλήμ Οζγέ
Σουλεϊμάν Χασάν Σεμά