Σχολιάζοντας την επικαιρότητα

ΒΙΑ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ

Γνωστά είναι σε όλους τα γεγονότα που εκτυλίχτηκαν στην Παιανία Αττικής μετά το τέλος αγώνα γυναικείου βόλεϊ μεταξύ οπαδών που ανήκαν είτε στην ομάδα του Ολυμπιακού είτε στην ομάδα του Παναθηναϊκού. Και ενώ όλα πήγαιναν καλά, με το τέλος του αγώνα δόθηκε το έναυσμα για την έναρξη του μακελειού, που είχε πρωταγωνιστές άντρες οπαδούς των ομάδων αυτών. Σε λίγα λεπτά η Λεωφόρος Παιανίας μετατράπηκε σε πεδίο μάχης και οι συμμέτοχοι στη σφαγή σε πραγματικά ζώα. Και ενώ φυσικά τα ζώα αγωνίζονται και μάχονται, για να επιτύχουν συγκεκριμένους σκοπούς (βιολογικούς ή μη), οι άντρες αυτοί δεν αγωνίζονταν για κανένα σκοπό, αλλά οργανώθηκαν εκ των προτέρων «για να παίξουν ξύλο και να σκοτώσουν, αν χρειαστεί».



Τα γεγονότα αυτά πιστοποιούν την αποσάθρωση τμήματος της κοινωνίας, την αυταρχικότητα του πνεύματος, την οπισθοδρόμηση του μυαλού, την ύπαρξη και την επιβολή των κατώτατων και ανεξέλεγκτων παθών του ανθρώπου.
Η συνέχιση τους θα στοιχίσει ζωές και άλλων αθώων ή εμπλεκομένων, η επικάλυψη τους από την εξουσία και το κράτος ίσως να λειτουργεί ευνοϊκά γι' αυτούς αλλά δραματικά για εμάς. Γιατί βέβαια, πιθανόν, είναι καλύτερα ένα μεγάλο μέρος της μάζας να βρίσκεται προσκολλημένο σε δραστηριότητες υποβαθμισμένες, που προσφέρουν νόθα διασκέδαση έτσι θα είναι πιο εύκολη η προβολή μηνυμάτων και εντολών από την εξου¬σία και η εκτέλεση τους από τα πλήθη, τα οποία δεν διαθέτουν την κριτική ικανότητα και οξύνοια για να εξετάσουν, να αμφιβάλλουν και να αμφι¬σβητήσουν την αξιοπιστία τους. Στην αντίθετη περίπτωση, η αφύπνιση του συλ¬λογικού πνεύματος - που τώρα αδρανεί στον εφησυχασμό της καθημερινότητας και της απο¬μονωμένης ευμάρειας - θα καταστήσει τον ρόλο της εξουσίας πιο σύνθετο και δυναμικό, προκει¬μένου να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της κοινωνίας. Με αυτή τη λογική, γεγονότα, όπως η βία στα γήπεδα επικαλύπτονται και λησμονούνται μέχρι τη στιγμή που ο θάνατος θα χτυπήσει την πόρτα στον επόμενο άτυχο και θα ταρακουνήσει σύσσωμο το αθλητικό και κοινωνικό στερέωμα.

Χρύσα Ράπτη