Τη μάνα μου όταν ρώτησα πώς να ντυθώ ν’ αρέσω,
φόρα μου λέει χαμόγελο, έτσι να βγαίνεις έξω.
Με ό,τι ρούχο κι αν ντυθείς το γέλιο θα ταιριάζει
κι αν φεύγει η μόδα κι έρχεται, αυτό θα συναρπάζει.
Ό,τι κι αν φέρει η ζωή, στα χείλη σου μη σβήσει
αυτό τρανεύει τη χαρά στη λύπη δίνει λύση.
Δώρο αξιοπρόσεχτο είναι της Αφροδίτης
δείχνει τον άνθρωπο σωστό, χωρίς “σήκωμα μύτης”.
Μ’ αυτό εκπέμπεις ζεστασιά κι όχι με πανωφόρια
μ’ αυτό αστράφτεις λαμπερή κι από στολίδια χώρια.
Έχει το γέλιο δύναμη και θάματα να κάνει
πάγους σκορπά, μίση νικά και τις ψυχές τις γιάνει.
Κύμα ενέργειας θετικής, πολλές ανοίγει πόρτες
φέρνει το “εγώ” κοντά στο “εσύ”, στης ανθρωπιάς τις όχθες.
Ντύσου γλυκό χαμόγελο, τίποτα δεν κοστίζει
πλούτος γι’ αυτόν που το φορά και σ’ όσους το χαρίζει.
Δε βρίσκεται στην αγορά, δε βρίσκεται στην τσέπη
μόνο από χείλη γελαστά ο τυχερός το δρέπει.
Φόρα το μη το σκέφτεσαι, έστω στη γη κι αν πέσει
κάπου θα δώσει τη χαρά και θα στην επιστρέψει.
Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2007
“Φόρα πάντα Χαμόγελο”
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
Την Παρασκευή 30/11/07 διεξηχθη ο τελικός του σχολικού πρωταθλήματος μπάσκετ του νομού μεταξύ του 2ου και του 3ου Λυκείου. Το 2ο λύκειο, που είχε δημιουργήσει μια αυτοκρατορία στο χώρο του μπάσκετ, ηττήθηκε για πρώτη φορά μετά από περίπου 5 χρόνια.
Στην πρώτη περίοδο το παιχνίδι ήταν περισσότερο αναγνωριστικό με αποτέλεσμα στα πρώτα 4 λεπτά να έχουν επιτευχθεί μόλις τρία καλάθια και σκορ 4- 2 υπέρ του 3ου λυκείου. Στη συνέχεια το 3ο λύκειο ήταν ελαφρώς καλύτερο δημιουργώντας στο τέλος της περιόδου μια διαφορά 7 πόντων, μ’ ένα απίθανο καλάθι ενός παίκτη του 3ου λυκείου με το τέλος της περιόδου. Η τελευταία επίθεση βρισκόταν στα χέρια των παικτών του 2ου λυκείου χωρίς όμως να καταφέρουν να σκοράρουν και ο παίκτης του 3ου λυκείου Πελτέκης
Δημήτρης πήρε το αμυντικό ριμπάουντ και στα 4 δευτερόλεπτα πέταξε την μπάλα από το ένα καλάθι στο άλλο πετυχαίνοντας ένα απίστευτο καλάθι δημιουργώντας το 15-8 της 1ης περιόδου υπέρ του 3ου λυκείου.
Στη δεύτερη περίοδο το 2ο λύκειο ήταν σαφώς καλύτερο και με πολύ καλή άμυνα, σωστό μπάσκετ και ορθή σκέψη στην επίθεση, πέτυχε 11 πόντους και δέχθηκε μόλις 5, με σκορ ημιχρόνου 20- 19.
Η Τρίτη περίοδος ήταν η πιο φτωχή από άποψη πόντων καθώς μπήκαν μόλις 11 πόντοι, 3 για το 2ο λύκειο και 8 για το 3ο.Οι πόντοι του 2ου λυκείου ήρθαν όλοι από βολές. Σ’ αυτό το σημείο και για την εξέλιξη του παιχνιδιού καθοριστικό ρόλο έπαιξε η κούραση, η έλλειψη ψυχραιμίας και καθαρού μυαλού. Επίσης, σημαντικός παράγοντας ήταν και η κακή διαχείριση του υλικού της ομάδας γιατί έπαιξαν μόλις 7 από τους 11 παίκτες και ο έβδομος μόλις 40 δευτερόλεπτά στο τέλος του παιχνιδιού ενώ από το άλλο σχολείο έπαιξαν οι 9 από τους 12 παίκτες. Το 2ο λύκειο είχε μια απουσία εξαιτίας της ίωσης που είχε ο Αγγελακάκης Βασίλης.
Στη τέταρτη και τελευταία περίοδο οι παίκτες του 2ου λυκείου κατέθεσαν όλες τις ψυχικές και σωματικές δυνάμεις που τους είχαν απομείνει μειώνοντας στους 4, 30- 26.Παρ’ όλα αυτά στο νευραλγικό τομέα των ριμπάουντ το αντίπαλο σχολείο νίκησε κατά κράτος παίρνοντας συνεχόμενα επιθετικά ριμπάουντ έχοντας δεύτερες και τρίτες επιθέσεις με αποτέλεσμα τον απόλυτο έλεγχο του παιχνιδιού. Επιπλέον στο κρίσιμο αυτό σημείο, το 3ο λύκειο με το Θωμά Αντωνιάδη πέτυχε δύο διαδοχικά σουτ τριών πόντων «σκοτώνοντας» τη ψυχολογία των παικτών του 2ου λυκείου και ουσιαστικά σφραγίζοντας την πρώτη απώλεια του τίτλου από το 2ο λύκειο μετά από πολλά χρόνια και την πρώτη κατάκτηση του, από το 3ο λύκειο μετά από ,επίσης, πολλά χρόνια.
Αξιοσημείωτη ήταν η παρουσία του κόσμου που έδωσε δυναμικό παρόν και υποστήριξε τις προσπάθειες των παικτών του κάθε σχολείου που υποστήριζε.
Άλλη μια παράμετρος του παιχνιδιού ήταν και η διαιτησία που ευνόησε το 3ο λύκειο χωρίς όμως να αλλοιώσει το αποτέλεσμα αφού το αντίπαλο σχολείο ήταν καλύτερο και δίκαια επικράτησε του τελικού.
Συνθέσεις ομάδων
ΔΕΎΤΕΡΟ ΛΥΚΕΙΟ
1.Χατζηαποστόλου Τόλης
2.Αραμπατζής Ιορδάνης
3.Αλέξης Κουτσογιάννης
4.Χατζημεμετογλού Σαδηκ
5.Μουράτ Μουράτ
6.Φάμελος Άγγελος
7.Χονδρόπουλος Κώστας
8.Δρίνης Αλέξης
9.Λεοντίδης Γιώργος
10.Μπαγιαζίδης Θανάσης
11.Αγγελακάκης Βασίλης
12.Κουτσογιάννης Κώστας
ΤΡΙΤΟ ΛΥΚΕΙΟ
1.Πελτέκης Δημήτρης
2.Παπαδόπουλος Μπάμπης
3.Αντωνιάδης Θωμάς
4.Μπακιρτζής Κυριάκος
5.Ζαχόπουλος Αποστόλης
6.Κυράζογλου Νάσος
7.Ευσταθάκης Νίκος
8.Νικολαίδης Γιώργος
9.Παρασκευάς Δημήτρης
10.Στεργιανίδης Περικλής
11.Σωτηρακόπουλος Παύλος
12.Αραμπατζόγλου Χρήστος
ΥΓ: Η ομάδα μπάσκετ ευχαριστεί θερμά τον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο και υποστήριξε τις προσπάθειες της.
Μιλώντας για την επταήμερη
Πριν ξεκινήσω να γράψω το οτιδήποτε, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω το σκοπό του συγκεκριμένου άρθρου: δεν πρόκειται για κάποιο είδος δημοσκόπησης ούτε επιδιώκει να καταλήξει στο τι είναι σωστό ή λάθος. Σκοπός του είναι να παρουσιάσει τις διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν για την πολυπόθητη για τους τελειόφοιτους μαθητές εκδρομή. Σίγουρα οι απόψεις για το θέμα της εφταήμερης εκδρομής δεν είναι μόνο αυτές. Ίσως ανάμεσα τους βρείτε κάποια που σας εκφράζει ίσως και όχι. Πρόθεση μου ήταν να παρουσιαστούν όσο το δυνατό περισσότερες διαφορετικές απόψεις ατόμων ,οι οποίοι αντιπροσωπεύουν έναν ευρύτερο κύκλο μαθητών όπως για παράδειγμα οι εκλεγμένοι μαθητές των μαθητικών κοινοτήτων.
Και για να ξεκινήσουμε ιεραρχικά, ιδού η άποψη του διευθυντή του σχολείου μας κ.Ιωαννίδη: « Η Ρόδος ίσως δεν πρέπει να προτιμηθεί φέτος από τους μαθητές διότι δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος σκοπός. Οι μαθητές επισκεπτόμενοι την Ρόδο γνωρίζουν απλώς την προσφερόμενη ‘φθηνή’ διασκέδαση.» . Συνεχίζει προτείνοντας στους μαθητές να επιλέξουν ως προορισμό κάποια περιοχή της Ελλάδας, όπως είναι η Επίδαυρος ή κάποια άλλη περιοχή με αναγνωρισμένη αρχαιολογική αξία όπου θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν θεατρικές παραστάσεις, οι οποίες θα οργανωθούν με συνεργασία των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού. Υποστηρίζει ότι η επιλογή του εκδρομικού μας προορισμού πρέπει να προκύψει από τη συνεργασία διεύθυνσης, μαθητών και δεκαπενταμελούς ενώ επισημαίνει την απροθυμία του Συλλόγου Καθηγητών να συνοδεύσουν τους μαθητές για ακόμη μια φορά στο νησί της Ρόδου.
Η φιλόλογος κ.Τάγια έχοντας πρόσφατη την εμπειρία της εφταήμερης , καθώς πέρυσι ήταν μια από τους συνοδούς καθηγητές, δηλώνει: « Η υπάρχουσα αντίληψη για την εφταήμερη εκδρομή πρέπει να αλλάξει. Οι εκδρομές έχουν μετατραπεί σε μέσο εκτόνωσης της έντασης των μαθητών που τους οδηγεί στην κατάχρηση. Επίσης, η μορφή που έχει αποκτήσει η εφταήμερη δεν βοηθά στην σύσφιξη των φιλικών σχέσεων των μαθητών, που είναι και μια από τις επιδιώξεις της»
Ο πρόεδρος του δεκαπενταμελούς Γ.Ελευθεριάδης προτείνει το νησί της Ρόδου γιατί, όπως αναφέρει ο ίδιος χαρακτηριστικά, «έχει ωραία κλαμπάκια αλλά και αρχαιολογικά μνημεία». Πιστεύει ότι ο προορισμός της εφταήμερης εκδρομής πρέπει να αποφασιστεί αποκλειστικά από το δεκαπενταμελές συμβούλιο.
Αντίθετα, η Λυκίδου Μέλανι, πρώτη σε ψήφους στις εκλογές του δεκαπενταμελούς συμβουλίου, υποστηρίζει ότι η περιοχή στην οποία θα διεξαχθεί η εκδρομή θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα ψηφοφορίας στην οποία θα συμμετάσχουν όλοι οι μαθητές της τρίτης τάξης. Η ίδια προτιμά το εσωτερικό καθώς πιστεύει ότι « Σ’ αυτή την εκδρομή μπορούμε να διασκεδάσουμε όλοι μαζί την τελευταία αυτή χρονιά στο σχολείο και να τη θυμόμαστε ως κάτι το ευχάριστο ».
Το εσωτερικό προτιμούν και άλλοι μαθητές για διαφορετικούς λόγους, όπως η Κ.Κυρίδου η οποία μας δηλώνει αυθόρμητα: «δεν έχω ταξιδέψει ακόμα στην Ελλάδα στο εξωτερικό θα πάω; Στην Ελλάδα θα διασκεδάσουμε περισσότερο.» Συμπληρώνει η Ν.Τσακιράκη «στο εξωτερικό δεν έχει νυχτερινή ζωή όπως τη θέλουμε εμείς.»
Ο Γ. Δημητριάδης ,επίσης μέλος του δεκαπενταμελούς, προτείνει το εξωτερικό. Δηλώνει στη 2ο λογία: « Οι εκδρομές στο εσωτερικό γίνονται σε συγκεκριμένες περιοχές π.χ στη Ρόδο όπου υπάρχει μεγάλη εκμετάλλευση χωρίς ιδιαίτερο νόημα. Θα πρέπει με ψηφοφορία οι μαθητές να αποφασίσουν αν επιθυμούν εσωτερικό ή εξωτερικό και στη συνέχεια το δεκαπενταμελές να αποφασίσει την περιοχή».
Η ιδέα του εξωτερικόυ έχει και άλλους οπαδούς όπως τις μαθήτριες Ε.Κυριαζή και Ε.Τακά οι οποίες δίνουν την δική τους οπτική: «στο εξωτερικό θα μπορέσουμε να γνωρίσουμε ,εκτός από την ξένη κουλτούρα και τον πολιτισμό, και έναν διαφορετικό τρόπο διασκέδασης .» «στην Ελλάδα οι εκδρομές έχουν χάσει τον εκπαιδευτικό τους χαρακτήρα και επιπλέον δεν διασκεδάζουν όλοι οι μαθητές με τον ίδιο τρόπο. Το προτιμότερο θα ήταν να πάμε κάπου όπου όλοι θα έχουμε τη δυνατότητα να διασκεδάσουμε με τον τρόπο που μας αρέσει .» προσθέτει η Ε.Δελτσίδου.
Υπέρ της ιδέας του εξωτερικού είναι και ο Χασάν Φουρκάν, μέλος του δεκαπενταμελούς ο οποίος όμως προσθέτει «θα πρέπει να γίνει ψηφοφορία και αν οι περισσότεροι μαθητές επιθυμούν την Ρόδο ή κάποιο άλλο μέρος της Ελλάδας τελικά να πάμε εκεί.»
Στους διαδρόμους ακούω και ουδέτερες απόψεις. «είτε εσωτερικό είτε εσωτερικό το ίδιο δεν είναι ; σημασία έχει να περάσουμε καλά.» λέει στη 2ο λογία η Ε.Κωνσταντινίδου.
Μήπως όντως μας απασχολεί υπερβολικά το μέρος της εκδρομής; Άλλωστε η περιοχή είναι αυτή που θα δημιουργήσει τις αναμνήσεις ή οι άνθρωποι; Από την περιοχή εξαρτάται η πολυαναφερόμενη διασκέδαση;
Τα συμπεράσματα δικά σας. Ίσως πάμε εδώ, ίσως πάμε εκεί ή και παραπέρα, ίσως ήδη πηγαίνουμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Ποιος ξέρει; Προς το παρόν κλείνω τα μάτια και λυποθυμώ…….
Κριτικές ... Κινηματογράφου
O El Greco είναι μια αριστουργηματική ευρωπαϊκή συμπαραγωγή ( Ελλάδας - Ισπανίας - Ιταλίας - Αγγλίας) που αναφέρεται στη ζωή και το έργο του διεθνούς φήμης Έλληνα ζωγράφου Δομήνικου Θεοτοκόπουλου , που έμεινε γνωστός ως “El Greco” , “Ο Έλληνας”.Το σενάριο εκτυλίσσεται στην Κρήτη, την Ιταλία και την Ισπανία , όπου έζησε ο “El Greco”. Αρχικά περιγράφεται η πρώιμη περίοδος της ζωής και της τέχνης του στην Κρήτη την περίοδο της Βενετοκρατίας και των αγώνων των Κρητικών. Έπειτα, παρουσιάζεται η ζωή του στην Ιταλία-πολιτιστικό κέντρο της εποχής του- όπου πήγε με την προτροπή του πατέρα του για να βελτιώσει την τέχνη του , μαθητεύοντας κοντά στο Τιτσιάνο. Τέλος βλέπουμε τη ζωή του ζωγράφου στην Ισπανία, που ήταν ένας νέος κόσμος που ενέπνευσε την καλλιτεχνική του δραστηριότητα και απογείωσε την τέχνη του, χαρίζοντας του φήμη, φίλους και οικογένεια . Εδώ βλέπουμε και την αντιπαράθεση του με την Ιερά Εξέταση , που καταδίκαζε ανθρώπους σε καύση στην πυρά , με γελοίες αφορμές , για να κάνει αισθητή τη δύναμη της.
Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η αφήγηση flashback από τον πρωταγωνιστή σε συνδυασμό με τις καθ’ αυτό σκηνές,
Η σκηνοθεσία του Γιάννη Σμαραγδή ήταν πραγματικά εξαιρετική. Ο σκηνοθέτης έστησε με τον κατάλληλο τρόπο τους ηθοποιούς και έμεινε μια ζωντανή εικόνα του El Greco ως προσωπικότητας αλλά και της ζωής του και των γεγονότων που τη σημάδεψαν . Αποδόθηκε με τον καλύτερο τρόπο το έργο του , ο κοινωνικός χαρακτήρας του και η επιρροή του στον κόσμο. Προβλήθηκε το κύριο στοιχείο της τεχνοτροπίας του , που είναι η κυριαρχία του φωτός που πολεμά το σκοτάδι και η απεικόνιση των ανθρώπων ως αγίων για να προβληθεί “το θεϊκό που ο κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του” .
Οι ηθοποιοί στήριξαν αξιόλογα τη σύλληψη του σκηνοθέτη και απέδωσαν εξαιρετικά τους ρόλους τους , προκαλώντας έντονα συναισθήματα. Ιδιαίτερα η ερμηνεία του Βρετανού πρωταγωνιστή Nick Ashdon (Royal Academy of Dramatic Art-London) ήταν συγκλονιστική. Απέδωσε με τον καλύτερο τρόπο την προσωπικότητα του μεγάλου καλλιτέχνη –το κρητικό και καλλιτεχνικό του ταπεραμέντο, τη φιλοπατρία και το αγωνιστικό του πνεύμα. Έτσι παρ’ όλο που δεν πολέμησε στους επαναστατικούς αγώνες της πατρίδας του, έκανε τη δική του επανάσταση , την “επανάσταση του φωτός εναντίον του σκοταδιού” και με όπλο την τέχνη του αγωνίστηκε εναντίον της αδικίας της εποχής. Αξιόλογες ήταν και οι ερμηνείες των υπόλοιπων Ελλήνων και ξένων ηθοποιών όπως του Juan Diego Botto στο ρόλο του Μεγάλου Ιεροεξεταστή, του Λάκη Λαζόπουλου ως προστάτη φίλου και σκιάς του El Greco, της Δήμητρας Ματσούκα και του αείμνηστου Σωτήρη Μουστάκα που έδωσε στο ρόλο του Τιτσιάνο τη δική του σφραγίδα.
Τα πλάνα και η φωτογραφία αποτύπωναν το κλίμα και την ατμόσφαιρα της εποχής με ρεαλιστικό τρόπο. Τα σκηνικά μας ταξιδεύουν στην Κρήτη της Βενετοκρατίας , την Ιταλία της Αναγέννησης , που ως καλλιτεχνικό κέντρο μάζευε καλλιτέχνες απ’ όλο τον κόσμο(χαρακτηριστική είναι η εικόνα του εργαστηρίου του Τιτσιάνο) και την Ισπανία του Μεσαίωνα , όπου κυριαρχούσε κλίμα τρόμου λόγω των ακροτήτων και θηριοδιών των ιεροεξεταστών. Χαρακτηριστικές σκηνές του κλίματος αυτού της βαρβαρότητας που επικρατούσε στην Ισπανία ήταν η καύση στην πυρά και η διαδικασία απολογίας στην Ιερά Εξέταση , που περνά βαθειά μηνύματα στο κοινό…”Μόνο το φως μπορεί να νικήσει το σκοτάδι” .
Τα κοστούμια ήταν καλαίσθητα και αντιπροσωπευτικά της εποχής και των κοινωνιών. Εντυπωσιακά ευρωπαϊκά ιταλικά και ισπανικά αναγεννησιακά φορέματα, κρητικές παραδοσιακές φορεσιές και η μεγαλοπρεπής στολή του Μεγάλου Ιεροεξεταστή που αναδείκνυε τη δύναμη του.
Εξαιρετική ήταν η μουσική επένδυση (του Βαγγέλη Παπαθανασίου) με παραδοσιακή κρητική μουσική –εμφανίζεται και ο Λουδοβίκος των Ανωγείων – και οι κρητικοί χοροί –και ο εντυπωσιακός χορός του πρωταγωνιστή- κλέβουν την παράσταση. Υπάρχει επίσης ιταλική και ισπανική παραδοσιακή μουσική με τους αντίστοιχους χορούς της εποχής. Η μουσική υπόκρουση και τα ηχητικά εφέ διεγείρουν διάφορα συναισθήματα και εντείνουν το κλίμα της αγωνίας , υποβάλλοντας μας στο κατάλληλο κλίμα.
Η ταινία είναι πραγματικά αξιόλογη. Παρουσιάζει το μεγαλείο της τέχνης και της προσωπικότητας που επηρέασε τόσο πολύ τον κόσμο. Προβάλλει τις αξίες και τα ιδανικά που αντιπροσωπεύει και συγκινεί με τον αγώνα ενός θνητού ανθρώπου που μέσω του έργου του πέρασε στην αιωνιότητα! Οι ερμηνείες είναι συγκλονιστικές και φεύγοντας θα είστε γεμάτοι από εικόνες και όμορφα συναισθήματα και θα σας κινήσει το ενδιαφέρον για την τέχνη.
Περί..."άρτου και θεαμάτων"
Και ενώ όλοι θεωρούσαμε τις σχολικές γιορτές στα πλαίσια των εθνικών επετείων μια τυπικά επαναλαμβανόμενη και βαρετή διαδικασία, που αναγκαστικά μας καθήλωνε για μία –τουλάχιστο- ώρα στις άβολες καρέκλες του σχολείου ξαφνικά τα δεδομένα άλλαξαν. Τη φετινή χρονιά οι καθηγητές αποφάσισαν να δώσουν μια πιο καλλιτεχνική, δημιουργική αλλά κυρίως εύθυμη χροιά στις γιορτές.
Έτσι, οι γιορτές τόσο της 28ης Οκτωβρίου όσο και της 17ης Νοέμβρη περιελάμβαναν προσεκτικά επιλεγμένα ποιήματα, περιεκτικές ιστορικές αφηγήσεις και πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό. Βέβαια για άλλη μια φορά τις εντυπώσεις και το χειροκρότημα-δίκαια- έκλεψε η σχολική χορωδία[Γκατζίδης Θανάσης, Γκίκα Φωτεινή, Δελτσίδου Έλενα, Καρυώτου Νατάσα, Χατηβλασίου Χρύσα] και ορχήστρα[Γκατζίδης Θανάσης(μπουζούκι), Ιωαννίδης Χρήστος(μπάσο),Κουκάκης Χρήστος(κιθάρα), Μασμανίδης Αλέξανδρος(αρμόνιο)].
Οι μαθητές ερμήνευσαν με αυτοπεποίθηση και με περίσσιο συναίσθημα δημιουργίες μεγάλων μουσουργών και στιχουργών, όπως «Της δικαιοσύνης», «Ένα το χελιδόνι», «Λεβέντης», «Το γελαστό παιδί» κ.α. Ωστόσο το πολύ καλό αυτό αποτέλεσμα δεν οφείλεται μόνο στο ταλέντο των παιδιών, αλλά εξίσου και στην μεγάλη προσπάθεια των υπεύθυνων καθηγητών(Α.Σταυρίδης,Ε.Τάγια,Ε.Χατζηγιαννάκη,Χ.Μαυρίδου) που με ζήλο και διαρκείς πρόβες κατάφεραν να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον των μαθητών και να κερδίσουν το αυθόρμητο χειροκρότημά τους.
Deyterologia...On-Line
Το 2ο Λύκειο Κομοτηνής καινοτομεί για ακόμη μια φορά! Μετά από την πρωτοβουλία των υπεύθυνων καθηγητών Καραΐσκου, Καρακολίδη και Φωλιά, αλλά και την πολύτιμη βοήθεια του καθηγητή πληροφορικής Τσακιρούδη η σχολική μας εφημερίδα «Δευτερολογία» απέκτησε το δικό της blog. Τώρα βέβαια αν αυτή η είδηση δε σας κάνει καμιά ιδιαίτερη εντύπωση, τότε ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο.
Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Blog-σύντμηση του αγγλικού όρου weblog- είναι ένας διαδικτυακός τόπος-ιστοσελίδα ή τμήμα ιστοσελίδας-όπου οι χρήστες μπορούν να δημοσιεύσουν τις σκέψεις τους, τις απόψεις τους, σχόλια για την επικαιρότητα, κάτι που τους έκανε εντύπωση ή ακόμη και τα συναισθήματά τους, δηλαδή κάτι σαν ηλεκτρονικό ημερολόγιο. Ωστόσο το blog έχει αμφίδρομη λειτουργία, καθώς και άλλοι χρήστες μπορούν να το επισκεφθούν και να αντιπαραθέσουν τα δικά τους σχόλια, επισημάνσεις και παρατηρήσεις. Ουσιαστικά λοιπόν πρόκειται για ένα «ανοιχτό» forum- διαδικτυακός τόπος συναντήσεων-που μπορεί να έχει είτε προσωπικό χαρακτήρα είτε να αποτελεί λειτουργικό μέσο πραγματοποίησης συζητήσεων σε πιο γενικά θέματα.
Συγκεκριμένα το blog της «ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑΣ» παρέχει στους επισκέπτες του τις εξής δυνατότητες:
• Ανάγνωση των θεμάτων της εφημερίδας που έχουν δημοσιευθεί, τα οποία προς δική σας διευκόλυνση είναι ομαδοποιημένα, ώστε να βρίσκεται εύκολα και άμεσα το θέμα που επιθυμείται!
• Δημοσίευση σχολιασμών πάνω στα αναρτημένα θέματα. Για να αναρτήσει κανείς ένα σχόλιο πρέπει να ακολουθήσει την παρακάτω πολύ απλή διαδικασία:
ΠΡΟΣΟΧΗ! Τα σχόλιά σας δε δημοσιεύονται αυτόματα, αλλά πρώτα ελέγχεται το περιεχόμενό τους από τον υπεύθυνο του blog. Γι’ αυτό φροντίστε, αν θέλετε να δείτε το σχόλιό σας δημοσιευμένο, αυτό να μη περιέχει υβριστικές λέξεις και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.
• Ανάγνωση ήδη δημοσιευμένων σχολίων
• Αποστολή κάποιου θέματος μέσω e-mail σε κάποιον φίλο σας
• Συμμετοχή σε δημοσκοπήσεις
Γι΄αυτό λοιπόν μη χάνετε καιρό…Πληκτρολογήστε ΤΩΡΑ “deyterologia.blogspot.com” και μπείτε στο νέο διαδικτυακό τόπο συνάντησης του 2ου Λυκείου!(Επιτέλους ένα μέρος που δεν υπάρχουν καθηγητές, μαθήματα και διαγωνίσματα…!)
Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007
Η βιβλιοθήκη του σχολείου μας
Η βιβλιοθήκη του 2ου Ενιαίου Λυκείου η οποία υφίσταται πάνω από τέσσερις δεκαετίες, λειτουργεί ως δανειστική βιβλιοθήκη και μπορεί να εξυπηρετήσει το προσωπικό του σχολείου, μαθητές, αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο της πόλης, σύμφωνα με όσα ορίζει το πάγιο διάταγμα που αφορά στη λειτουργία των σχολικών βιβλιοθηκών. Στόχος της είναι η ικανοποίηση των μαθητών για γνώση και διερεύνηση του πνευματικού ορίζοντα τους, όπως και η συμβολή της στη διευκόλυνση της διδασκαλίας των μαθητών, γιατί προσφέρει υλικό για μελέτη και επεξεργασία σε καθηγητές και μαθητές.
Το υλικό της αποτελείται από βιβλία διάφορων κατηγοριών όπως: φιλολογικά, ιστορικά, λογοτεχνικά, κοινωνιολογικά, ψυχολογικά, λαογραφικά, θεολογικά, μαθηματικά, φυσικής και χημείας-βιολογίας. Ακόμη, υπάρχουν εγκυκλοπαίδειες και περιοδικά φιλολογικού περιεχομένου και λογοτεχνικού χαρακτήρα. Επιπρόσθετα, το γνωστικό υλικό των βιβλίων,
ενισχύεται και από την ύπαρξη διαφανειών, βιντεοκασετών και CD.
Αρωγοί στην προσπάθεια του σχολείου μας για την ύπαρξη και την συνέχιση της, είναι διάφοροι εκδοτικοί οίκοι αλλά και ένας μεγάλος αριθμός πολιτών και σωματείων που με διάφορες δωρεές, προσφέρουν στο σχολείο βιβλία διαφόρου περιεχομένου, όπως επίσης και το ΥΠ.Ε.Π.Θ. που ενισχύει την βιβλιοθήκη σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Μαθητές με ζήλο για την γνώση και με πόθο για την καλλιέργεια της φαντασίας και της κρίσης τους, επισκέπτονται τον χώρο της βιβλιοθήκης για να γνωρίσουν το περιεχόμενο της και να δανειστούν βιβλία που τους ενδιαφέρουν. Επίσης, στο χώρο της υπάρχει δυνατότητα να γίνει παράδοση μαθήματος μετά από επιλογή του κατάλληλου υλικού που μπορεί να προσφέρει η βιβλιοθήκη. Καταληκτικά, ευελπιστούμε ότι στο μέλλον η προσέλευση των μαθητών στο χώρο της, θα είναι συχνότερη απ' ό,τι στο παρόν και η ενίσχυση από το Υπουργείο Παιδείας και αρμόδιους φορείς θα είναι μεγαλύτερη.
Υπεύθυνοι για τη λειτουργία της βιβλιοθήκης είναι ο κ. Γιώργος Χαραλαμπίδης και ο κ.Ανέστης Σταυρίδης. Ο χώρος της βιβλιοθήκης παραμένει ανοιχτός στις ώρες λειτουργίας του σχολείου.
Τέλος, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον κ. Χαραλαμπίδη για τις πληροφορίες που μας παρείχε.
Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2007
Βιβλιοθήκη Κομοτηνής
Διώροφο με ευρύχωρες αίθουσες όπου φυλάσσονται 14.000 βιβλία, ταξινομημένα σε κατηγορίες και είδη, και με μεγάλη αίθουσα αναγνωστηρίου. Αγοράσθηκε από τον Δήμο και αναπαλαιώθηκε. Από τα βιβλία ξεχωρίζουν εκείνα που αφορούν στην Ιστορία και στον Πολιτισμό της Θράκης και αποτελούν για όλους τους κατοίκους, και πιο πολύ για τους νέους και τις νέες, σημαντική πηγή γνώσης και πληροφοριών. Εκτός από τα βιβλία που αφορούν στη Θράκη, υπάρχουν και τόμοι ποικίλης επιστημονικής γνώσης, καθώς και συγγράμματα Φιλοσοφικά, Κοινωνιολογικά, Λαογραφικά και τόμοι βιβλίων Ελληνικής και Ξένης Λογοτεχνίας.
Εξ άλλου, με τη συνεργασία του Δήμου Κομοτηνής και της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Ροδόπης, λειτουργεί και Κινητή Βιβλιοθήκη, σε ειδικά διαμορφωμένο αυτοκίνητο, που σε τακτά χρονικά διαστήματα επι¬σκέπτεται κοινότητες και χωριά και εξυπηρετεί τις αναγνωστικές ανάγκες των κατοίκων, ιδίως των νέων σχολικής ηλικίας.
Λειτουργεί καθημερινά 7:00 - 14:00 και 17:00 - 20:00 εκτός Τετάρτης. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες λειτουργεί μόνο πρωί 7:00 - 14:00. Εγγραφή δωρεάν.
Δυσκολίες παλιννοστούντων μαθητών
Κομοτηνή, πόλη όπου ζουν χριστιανοί και μουσουλμάνοι, αποτέλεσε κυψέλη υποδοχής αρκετών χιλιάδων παλιννοστούντων Ελλήνων από τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Σ' αυτήν την ελληνική γωνιά κατέφτασε και η οικογένεια μου με εμένα ήδη μικρό παιδί.
Πριν από έντεκα περίπου χρόνια η οικογένεια μου, όπως και χιλιάδες άλλες, μετανάστευσε στην Ελλάδα με την ελπίδα για μια αξιοπρεπή ζωή. Η ιστορία μου μοιάζει με πολλές άλλες που ενώ από τη μια ντρέπομαι να αφηγηθώ, αφού υπάρχουν άτομα που πέρασαν μεγαλύτερες δυσκολίες, από την άλλη χαίρομαι που μου δίνεται αυτή η ευκαιρία. Από μικρή ακόμα ηλικία οι γονείς μου με έμαθαν να είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα. Δυστυχώς οι εμπειρίες μου επιβεβαιώνουν το τραγούδι του Καζαντζίδη «Στα ξένα είμαι Έλληνας και στην Ελλάδα ξένος». Ενώ, λοιπόν, στον παιδικό σταθμό και στο νηπιαγωγείο πήγα στη Ρωσία, στο δημοτικό συνέχισα στην Ελλάδα. Δεν λέω, η αντιμετώπιση από τους μεγάλους ήταν φυσιολογική, τα παιδιά όμως με κορόιδευαν με κάθε ευκαιρία για το «παράξενο» επώνυμο μου και με έκαναν να νιώθω άσχημα! Στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού που δυσκολευόμουνα να συνεννοηθώ, πέρασα δύσκολες καταστάσεις. Οι συμμαθητές μου, εκτός του ότι επαναλάμβαναν με εξευτελιστικό τρόπο τις φράσεις που έλεγα, αφού η προφορά μου ήταν περίεργη, μερικές φορές έφταναν στο σημείο να με φτύνουν ή να με χτυπούν για να γελάσουν! Στην πέμπτη και έκτη δημοτικού η κατάσταση ομαλοποιήθηκε- κάτι η ωριμότητα όλων, λίγο η συμβολή του δασκάλου, το πρόβλημα της προσαρμογής αντιμετωπίστηκε με ευνοϊκά για μένα αποτελέσματα.
Η αλήθεια είναι πως οι γονείς μου είχαν να αντιμετωπίσουν πολύ πιο σοβαρά προβλήματα, εύρεση κατοικίας και εργασίας, αναπλήρωση της γλωσσικής αδυναμίας. Οι γονείς μου, πολιτικός μηχανικός ο πατέρας μου και πτυχιούχος καθηγήτρια φυσικής. η μητέρα μου, αναγκάστηκαν να εργαστούν ως οικοδόμος και καθαρίστρια αντίστοιχα για πενιχρό μισθό και, παρόλα αυτά, φρόντισαν να μην στερήσουν σε μένα και στην αδερφή μου από καμιά γνώση (αγγλικά κ.τ.λ) και ευχαρίστηση. Ευτυχώς, όλα τώρα πάνε πολύ καλά.
Βέβαια, υπήρχε από τα αρχαία χρόνια κάποιος που θα 'πρεπε να τον είχαμε ακούσει...
«Ἓλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡµετέρας ἤ τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως µετέχοντας»
Ισοκράτης
(να ονομάζονται Έλληνες περισσότερο όσοι μετέχουν στη δική μας παιδεία, παρά όσοι έχουν την ίδια καταγωγή).
Η Θράκη μέσα από τη λογοτεχνία και τη γραμματεία
Στον Ορφισμό συναντούμε ιδέες, όπως η ατομική ευθύνη
των πράξεων του ανθρώπου, η αναζήτηση της σωτηρίας
του ανθρώπου μακριά από την υλιστική αθλιότητα της γήινης
ζωής και η ασύγκριτη ωραιότητα της ουράνιας ζωής.
ΘΡΑΚΩΝ ΑΣΜΑ Από τη Θράκη, βρε παιδιά, απ' τον Ορφέα εγείνη η πρώτη ψαλτοσυνη. Και της Μαρίτσας τα νερά την συραν γάλι γάλι ως κάτω στ' ακρογιάλι. Και την επήραν τα νησιά με την δική μας λύρα, την νιόπανδρη και χήρα. Κι’ αυτή πανδρεύθηκε ξανά και γέννησε στα ξένα τραγούδια ξακουσμένα. Γι’ αυτό το μέτωπο ψηλά, Θρακόπουλα καϋμένα, και ψάλλετε μ’ εμένα.! | ΘΡΑΚΩΝ ΑΣΜΑ Από τη Θράκη, βρε παιδιά, από την Πιερία εβγήκεν η Θρησκεία. Κι’ έσυραν αύραις του Θρακιά απ' την χρυσή της δάδα μια σπίθα στην Ελλάδα. Και την εσπείρανε κοντά στην παλαιάν Αθήνα, στην πρώτην Ελευσίνα. Κι’ εγείνη φως στα σκοτεινά κι’ εφάνηκ' εκεί κάτου ο Δίας κι’ η γενιά του. Γι’ αυτό, καθείς ας προσπαθά το φως να φέρη τώρα στην πρώτη του τη χώρα! |
Ο Διόνυσος, γιος του Δία και της Σεμέλης, της κόρης του βασιλιά της Θήβας Κάδμου, γεννήθηκε περιπετειώδους και ανατράφηκε από τις Νύμφες σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον γεμάτο δέντρα και πολύχρωμα λουλούδια. Ταξίδευε συνέχεια και επισκεπτόταν πολλές χώρες, για να μάθει στους ανθρώπους πώς να καλλιεργούν τα κλήματα και πώς να φτιάχνουν το κρασί. Δεν ταξίδευε μόνος του, τον ακολουθούσε ένα πολύβουο πλήθος από τις Μαινάδες, γυναίκες που χόρευαν με έξαλλο τρόπο, καθώς και ορισμένα παράξενα ανθρωπόμορφα ζώα, τους Σατύρους. Οι γιορτές που γίνονταν προς τιμή του ήταν ένα αδιάκοπο γλέντι, όπου όλοι μεθούσαν και τραγουδούσαν. Μ’ αυτόν τον τρόπο προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με τον αγαπητό τους θεό. Ο Ορφισμός υπήρξε ένα γιγαντιαίο θρησκευτικό, φιλοσοφικό και μυσταγωγικό κίνημα, το οποίο αναπτύχθηκε στη Θράκη και στον ευρύτερο ελληνικό χώρο κατά τη δεύτερη χιλιετηρίδα π.Χ. Ο Ορφέας λέει ότι αρχικά υπήρχε το ύδωρ και η ύλη, από την οποία σχηματίστηκε η γη. Υποθέτει ως πρώτες αυτές τις δύο αρχές, το ύδωρ και την γη. Στον ορφισμό ο Χρόνος δεν είναι υλικό στοιχείο, αλλά μια νέα προκοσμική κατάσταση ενοποίησης των πάντων και μία νέα δημιουργική αρχή, από όπου προκύπτει πάλι ένας καινούργιος διαχωρισμός, συμβολιζόμενος με τα στοιχεία του Αιθέρα και του Χάους. Στον ορφισμό, επίσης, υπάρχει πολυμορφία και πολλαπλότητα θεών, παρόλα αυτά μπορούμε να πούμε ότι η Ορφική θεολογία είναι στο βαθύτερο περιεχόμενο της ακραιφνώς μονοθεϊστική. Κι αυτό γιατί ο Ζευς δεν ήταν ένας ακόμα θεός ή έστω ο επικεφαλής των άλλων θεών, αλλά στην Ορφική θεολογία αποτελούσε την ονομαστική κάλυψη της ύπαρξης των πάντων, τόσο ως προς την ουσία τους όσο και ως προς τις δυνάμεις τους. Τέλος, στο θρησκευτικό αυτό κίνημα συναντούμε ιδέες, όπως η ατομική ευθύνη των πράξεων του ανθρώπου, η αναζήτηση της σωτηρίας του ανθρώπου μακριά από την υλιστική αθλιότητα της γήινης ζωής και η ασύγκριτη ωραιότητα της ουράνιας ζωής.
Συνεχίζεται...!
Ο Κόσμος Είναι Επίπεδος
Ο πολυβραβευμένος αρθρογράφος των New York Times, Τόμας Λ. Φρίντμαν, περιγράφει πώς ο κόσμος έγινε επίπεδος στην αυγή του 21ου αιώνα. Μια επίκαιρη και ουσιαστική ανακεφαλαίωση των επιτευγμάτων και των αποτυχιών της παγκοσμιοποίησης, με την οξυδερκή πένα ενός απ' τους σημαντικότερους δημοσιογράφους του καιρού μας.
Στην αυγή του 21ου αιώνα, ο Φρίντμαν πιστεύει ότι το σπουδαιότερο γεγονός δεν είναι η 11η Σεπτεμβρίου ή η τρομοκρατία, αλλά η σύγκλιση των τεχνολογιών και των γεγονότων, που επέτρεψε σε αναπτυσσόμενες χώρες να συμμετέχουν στο διεθνές οικονομικό γίγνεσθαι. Οι χώρες αυτές είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της παγκόσμιας παραγωγικής αλυσίδας. Ο σύγχρονος οικονομικός χάρτης μοιάζει πιο επίπεδος από κάθε άλλη φορά και η είσοδος όλων αυτών των χωρών στο παγκόσμιο οικονομικό παιχνίδι έχει δημιουργήσει τόσο πλούτο στις αστικές τους τάξεις, που τις κάνει να ενδιαφέρονται για την προώθηση της παγκοσμιοποίησης όσο και οι αναπτυγμένες χώρες. Το βιβλίο τιμήθηκε το 2005 με το νεο Βραβείο Καλυτέρου Βιβλίου για τον Κόσμο των Επιχειρήσεων, που θέσπισαν κι απονέμουν από κοινού η εφημερίδα Financial Times και η αμερικανική επενδυτική τράπεζα Goldam Sachs.
The 300 Spartans
Το κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει στις κινηματογραφικές αίθουσες μία από τις πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς, τους 300 του Ζακ Σνάιντερ. Η ταινία, τα γυρίσματα της οποίας έγιναν μέσα σε 60 μόλις μέρες, έκανε επίσημη παγκόσμια πρεμιέρα στις 6 Μαρτίου και παρά τις όποιες ενστάσεις, δικαιώνει τελικά στο μεγαλύτερο βαθμό τις προσδοκίες. Πρόκειται για μια δυναμική αναπαράσταση της αρχαίας μάχης στις Θερμοπύλες, στην οποία ο βασιλιάς Λεωνίδας και τριακόσιοι Σπαρτιάτες πολέμησαν μέχρι θανάτου ενάντια στο βασιλιά Ξέρξη και τον αναρίθμητο περσικό στρατό του. Αν και αντιμετώπισαν ανυπέρβλητα εμπόδια, η ανδρεία και η θυσία τους έδωσαν αφορμή να ενωθεί όλη η Ελλάδα ενάντια στους Πέρσες, θέτοντας τις βάσεις για τη Δημοκρατία.
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο εικονογραφημένο κόμικ του Φρανκ Μίλερ, δημιουργού του Sin City. Σκηνοθετημένη από τον Ζακ Σνάιντερ, ο οποίος συνεργάστηκε και στο σενάριο, η ταινία ζωντανεύει στην οθόνη το περίφημο κόμικ, συνδυάζοντας τη δράση αληθινών ηθοποιών με ψηφιακά σκηνικά, τα οποία αποδίδουν πιστά το εντυπωσιακό καλλιτεχνικό όραμα του εικονογράφου- δημιουργού γα την συγκεκριμένη ιστορία. Ο Μίλερ πήρε ένα αληθινό γεγονός και το μετέτρεψε σε μυθολογία, σε αντίθεση με το σύνηθες που είναι να παίρνουν ένα μυθολογικό γεγονός και να το μεταφέρουν στην πραγματικότητα, σημειώνει ο Σνάιντερ, ο οποίος ένωσε το θαρραλέο όραμα του Μίλερ με το δικό του, γα να φτιάξει αυτή τη μεγάλου μήκους ταινία. Ο Φρανκ Μίλερ πρωτογνώρισε τους Σπαρτιάτες όταν, μικρό παιδί, είδε την ταινία The 300 Spartans. Όπως θυμάται ο ίδιος: Ένιωσα να συγκλονίζομαι και να εμπνέομαι, γιατί η ταινία μού δίδαξε ότι ήρωες δεν είναι αναγκαστικά αυτοί που κερδίζουν κάποιο μετάλλιο στο τέλος, ότι ήρωες είναι αυτοί που κάνουν αυτό που είναι σωστό επειδή είναι σωστό, φτάνοντας ακόμη και στην υψίστη θυσία για να το καταφέρουν. Σ' όλη μου τη ζωή ήθελα να αφηγηθώ αυτή την ιστορία, γιατί είναι η συναρπαστικότερη που άκουσα ποτέ μου.
Κριτικές
Babes in Toyland
Οι Babes in Toyland δεν είναι κάποιο τυχαίο γυναικείο συγκρότημα που παίζει σκληρή ροκ μουσική, αλλά έχει ένα δυναμικό παρελθόν και συγγενεύει απόλυτα με το παρόμοιο συγκρότημα των L7.
Άρχισαν να παίζουν μουσική το ‘87, με ψυχή την Kat Bjelland η οποί¬α προηγουμένως έπαιζε σε ένα συγκρότημα που ονομαζόταν sugar Babylon μαζί με τη Finch των L7 και την Courtney Love των Love. Τα υπόλοιπα μέλη ήταν η Lori Barbero, η Cindy Russel στα φωνητικά και η Chris Holetz στο μπάσο. Ένα χρόνο αργότερα τα δύο τελευταία μέλη έφυγαν, με αποτέλεσμα η KAtΙ να αναλάβει τα φωνητικά και η Michelle Leon sτο μπάσο. Έτσι έγιναν ένα αμιγώς γυναικείο σύνολο και το ‘90 κυκλοφόρησαν και τον πρώτο τους δίσκο με όνομα "Sparking Machine". Τον Ιούνιο του ‘91 κυκλοφορούν το 'Το ΜOTHER" ενώ το Δεκέμβριο του ‘91 η Leon αποχωρεί από το συγκρότημα γιατί δολοφονήθηκε ο φίλος της. Τη θέση της πήρε η Maureen Herman και στη συνέχεια το νέο σχήμα κυκλοφόρησε το τελευταίο τους άλμπουμ με τίτλο “Fontanelle” από το οποίο ξεχωρίζει το κομμάτι Won't tell και το δυναμικό Bruise Violet.
Οι Babes in Toyland εμφανίστηκαν τελευταία φορά στην Ελλάδα το 2001 ως μέρος της τελευταίας ευρωπαϊκής τους περιοδείας. Το φετινό Line up αποτελείται από την Kat Bjelland, φυσικά, την Lory Barbero και το νεότερο μέλος, την μπασίστρια Jesse Farmer".
Σίγουρα πρόκειται για ένα συγκρότημα με ταραγμένη ιστορία και πολύ δυναμισμό, του οποίου αναμένουμε σύντομα να ακούσουμε τη νέα δουλειά.
Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης
Το 1989 προωθήθηκε στο Συμβούλιο Ανώτατης Παιδείας (ΣΑΠ) σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την Ίδρυση Τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης με εδρα την πόλη της Κομοτηνής, το οποίο εγκρίθηκε με το Προεδρικό Διάταγμα 304/94.
Η ίδρυση του νέου τμήματος φιλοδοξεί να καλύψει ένα κενό στην Πανεπιστημιακή εκπαίδευση στους τομείς της Κοινωνικής Πολιτικής/Διοίκησης και της Κοινωνικής Εργασίας. Ας σημειωθεί ότι είναι το πρώτο Τμήμα που λειτουργεί στη χώρα μας και παρέχει πανεπιστημιακή εκπαίδευση στην Κοινωνική Εργασία, σε συνδυασμό μάλιστα με τα γνωστικά αντικείμενα της Κοινωνικής Πολιτικής και Διοίκησης.
Σύμφωνα με το ιδρυτικό Π.Δ. 304/94, το Τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης εχει ως αποστολή:
• Να καλλιεργεί και να προάγει την επιστήμη της κοινωνικής διοίκησης, της κοινωνικής πολιτικής και της κοινωνικής εργασίας, με την ακαδημαϊκή και την εφαρμοσμένη διδασκαλία και έρευνα.
• Να παρέχει στους πτυχιούχους του τα απαραίτητα εφόδια που θα εξασφαλίσουν την άρτια κατάρτιση τους για την επιστημονική και επαγγελματική τους σταδιοδρομία.
· Να συμβάλλει στην εμπέδωση του αισθήματος κοινωνικής αλληλεγγύης και στη βελτίωση του επιπέδου των παρεχόμενων κοινωνικών υπηρεσιών.
• Να καταρτίζει στελέχη διοίκησης και προγραμματισμού με προσανατολισμό την κοινωνική διοίκηση και την κοινωνική εργασία, ικανά να σχεδιάζουν, να εφαρμόζουν και να αξιολογούν προγράμματα κοινωνικής πολιτικής.
Η έναρξη λειτουργίας του Τμήματος ορίστηκε για το ακαδημαϊκό έτος 1996-97 με την εισαγωγή των πρώτων ογδόντα (80) φοιτητών από την τέταρτη δέσμη των πανελλαδικών εξετάσεων.
Οι βάσεις εισαγωγής της σχολής από το 2000 είναι: 2000:14695, 2001:12508, 2002:11544, 2003:12031, 2004:11804, 2005:11721, 2006:12354.
Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2007
Τμήμα Ιστορίας & Εθνολογίας
Το Τμήμα ιδρύθηκε το 1990 και άρχισε να λειτουργεί το ακαδημαϊκό έτος 1991-1992. Δέχεται κάθε έτος 200 περίπου φοιτητές.
Σκοπός του Τμήματος είναι:
• Να ερευνά την ιστορική πορεία των λαών της ανθρωπότητας, από την καταγωγή τους ως σήμερα, καθώς και τους παράγο¬ντες που την επηρεάζουν.
• Να μελετά τους χαρακτηριστικούς τρό¬πους συγκρότησης σε ομάδες του ανθρωπίνου είδους, ιδιαίτερα δε των λαών χωρίς γραφή.
• Να μελετά τη συμπεριφορά και τις εκδηλώσεις του πνευματικού, κοινωνικού και ηθικού βίου των λαών, καθώς και το λαϊκό πολιτισμό.
• Να παρέχει στους πτυχιούχους του την απαραίτητη θεωρητική και πρακτική κατάρτιση για την επιστημονική και επαγγελματική τους σταδιοδρομία και εξέλιξη.
Οι προπτυχιακές σπουδές διαρκούν τέσσερα (4) χρόνια και χωρίζονται σε οκτώ (8) ακα¬δημαϊκά εξάμηνα. Στα τέσσερα (4) πρώτα εξάμηνα τα μαθήματα είναι κοινά, ενώ στα επόμενα τέσσερα (4) διαφέρουν, ανάλογα με την κατεύθυνση (Ιστορίας ή Εθνολογίας) που επιλέγουν να ακολουθήσουν οι φοιτητές. Κατά τη διάρκεια των σπουδών τους οι φοιτη¬τές υποχρεούνται να εξεταστούν επιτυχώς σε 48 μαθήματα. Το Τμήμα χορηγεί ενιαίο πτυχίο με επιμέρους ειδίκευση στην Ιστορία ή στην Εθνολογία.
Στο Τμήμα λειτουργεί Βιβλιοθήκη και Αναγνωστήριο. Η Βιβλιοθήκη διαθέτει 117 τίτλους ελληνικών και 138 τίτλους ξένων περιοδικών, 14.800 τόμους βιβλίων και συλλογή σπανίων βιβλίων που αριθμεί 1.000 και πλέον τόμους. Οι βάσεις εισαγωγής της σχολής από το 2000 είναι: 2000:15415, 2001:12834, 2002:11826, 2003:12209, 2004:11962, 2005:11837, 2006: 12643
Στα πλαίσια των προγραμμάτων
Στις 25 Απριλίου μαθητές στα πλαίσια των προγραμμάτων "Βουνό και υγεία" και "Ισότητα των δυο φύλων" δοκίμασαν μια συναρπαστική εμπειρία, κάνοντας κανοε-καγιακ στον Νέστο.
"Το μεγάλο μας τσίρκο" του Ιάκωβου Καμπανέλλη
Mε αφορμή τη γιορτή της 25ης Μαρτίου μαθητές της Γ Λυκείου του σχολείου μας "ανέβασαν" τρεις σκηνές από το θεατρικό έργο "Το μεγάλο μας τσίρκο" του Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Ήταν μια μικρή μύηση στα μυστικά της δραματικής τέχνης.
Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007
Σχολιάζοντας την επικαιρότητα
ΒΙΑ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ
Γνωστά είναι σε όλους τα γεγονότα που εκτυλίχτηκαν στην Παιανία Αττικής μετά το τέλος αγώνα γυναικείου βόλεϊ μεταξύ οπαδών που ανήκαν είτε στην ομάδα του Ολυμπιακού είτε στην ομάδα του Παναθηναϊκού. Και ενώ όλα πήγαιναν καλά, με το τέλος του αγώνα δόθηκε το έναυσμα για την έναρξη του μακελειού, που είχε πρωταγωνιστές άντρες οπαδούς των ομάδων αυτών. Σε λίγα λεπτά η Λεωφόρος Παιανίας μετατράπηκε σε πεδίο μάχης και οι συμμέτοχοι στη σφαγή σε πραγματικά ζώα. Και ενώ φυσικά τα ζώα αγωνίζονται και μάχονται, για να επιτύχουν συγκεκριμένους σκοπούς (βιολογικούς ή μη), οι άντρες αυτοί δεν αγωνίζονταν για κανένα σκοπό, αλλά οργανώθηκαν εκ των προτέρων «για να παίξουν ξύλο και να σκοτώσουν, αν χρειαστεί».
Τα γεγονότα αυτά πιστοποιούν την αποσάθρωση τμήματος της κοινωνίας, την αυταρχικότητα του πνεύματος, την οπισθοδρόμηση του μυαλού, την ύπαρξη και την επιβολή των κατώτατων και ανεξέλεγκτων παθών του ανθρώπου.
Η συνέχιση τους θα στοιχίσει ζωές και άλλων αθώων ή εμπλεκομένων, η επικάλυψη τους από την εξουσία και το κράτος ίσως να λειτουργεί ευνοϊκά γι' αυτούς αλλά δραματικά για εμάς. Γιατί βέβαια, πιθανόν, είναι καλύτερα ένα μεγάλο μέρος της μάζας να βρίσκεται προσκολλημένο σε δραστηριότητες υποβαθμισμένες, που προσφέρουν νόθα διασκέδαση έτσι θα είναι πιο εύκολη η προβολή μηνυμάτων και εντολών από την εξου¬σία και η εκτέλεση τους από τα πλήθη, τα οποία δεν διαθέτουν την κριτική ικανότητα και οξύνοια για να εξετάσουν, να αμφιβάλλουν και να αμφι¬σβητήσουν την αξιοπιστία τους. Στην αντίθετη περίπτωση, η αφύπνιση του συλ¬λογικού πνεύματος - που τώρα αδρανεί στον εφησυχασμό της καθημερινότητας και της απο¬μονωμένης ευμάρειας - θα καταστήσει τον ρόλο της εξουσίας πιο σύνθετο και δυναμικό, προκει¬μένου να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της κοινωνίας. Με αυτή τη λογική, γεγονότα, όπως η βία στα γήπεδα επικαλύπτονται και λησμονούνται μέχρι τη στιγμή που ο θάνατος θα χτυπήσει την πόρτα στον επόμενο άτυχο και θα ταρακουνήσει σύσσωμο το αθλητικό και κοινωνικό στερέωμα.
Χρύσα Ράπτη
Αθλητικά
Αγώνες Στίβου Λυκείων
Στους Νομαρχιακούς Αγώνες Στίβου των Λυκείων που πραγματοποιήθηκαν στις 10-3-2007 έλαβαν μέρος πολλοί μαθητές από όλα τα λύκεια.
Ενδεικτικά σας παραθέτουμε κάποιους από αυτούς οι οποίοι βραβεύτηκαν.
Οι μαθητές αυτοί είναι οι εξής:
ΤΟΚΜΑΚΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 1ος ΣΤΑ 100 ΜΕΤΡΑ,
ΖΑΡΙΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ 3ος ΣΤΑ 200 ΜΕΤΡΑ,
ΜΠΑΠΑΖΙΔΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 1ος ΣΤΑ 1500 ΜΕΤΡΑ,
ΜΟΛΛΑ ΑΜΕΤ, ΑΛΗ ΟΓΛΟΥ και πολλοί άλλοι αξιόλογοι αθλητές.
Συνεχίζεται...!Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007
Κριτικές
Τι κι αν δεν βγάζουν κολοσσιαίους δίσκους όπως τα “The Number Of The Beast” και “Powerslave”.Τι κι αν δεν “οργώνουν” τον κόσμο με τεράστιες περιοδείες, προκαλώντας τον πανικό σε κάθε τους εμφάνιση. Τι κι αν οι τελευταίες τους δουλείες δεν γνωρίζουν την επιτυχία των “Seventh Son Of A Seventh Son” και “Fear Of The Dark”.
Οι IRON MAIDEN ,αναμφισβήτητα, αποτελούν έναν μύθο της rock μουσικής ο οποίος συνεχίζει και απ’ ότι φαίνεται θα συνεχίσει να μας απασχολεί για πολλά χρόνια, διότι η μπάντα δείχνει να βρίσκεται σε μεγάλα κέφια. Τόσο η επιστροφή του Dickinson όσο και του Smith έχουν δώσει μια νέα πνοή στους Maiden όπως φαίνεται και από τις τελευταίες τους δουλειές που στην χειρότερη περίπτωση χαρακτηρίζονται ως αξιόλογες. Έτσι και στην περίπτωση του “A Matter Of Life And Death” έχουμε να κάνούμε με έναν 100% Μαiden δίσκο. Και τρισολίες έχουμε, και χαρακτηριστικά Maiden-riffs έχουμε, και φοβερές ερμηνείες ala-Dickinson έχουμε και τον συνήθη ύποπτο Steve Harris να συνυπογράφει επικούς ύμνους όπως τα “Brighter Than A Thousand Suns”,”The Reincarnation Of Benjamin Breeg” και “Lord Of Light” χωρίς βέβαια τα υπόλοιπα κομμάτια να υστερούν. Το σίγουρο είναι πως το “A Matter Of Life And Death” απαιτεί κάποιες ακροάσεις ώστε να αποκαλύψει το μεγαλείο του και να “κερδίσει” μια περίοπτη θέση στην δισκοθήκη κάθε Maiden-maniac.
Check Also: Iron Maiden-discography, Bruce Dickinson “Tyranny Of Souls”
Βαθμός: 8,5
Aυτός που είπε ότι η μουσική εξημερώνει τα ήθη προφανώς δεν είχε ακούσει ποτέ του SLAYER. Oι πατέρες του thrash metal καταφέρνουν, για ακόμη μία φορά, να βρεθούν στο προσκήνιο με έναν κυριολεκτικά καταστροφικό δίσκο. Η μπάντα είχε να ακουστεί τόσο ακραία από την χρυσή εποχή των “Reign In Blood” και “South Of Heaven”. Σίγουρα στην ανανέωση του group συνέβαλλε και η επιστροφή της “πυροβολαρχίας” ,που ακούει στο όνομα Dave Lombrado, πίσω από τα drums.H συνταγή ,λοιπόν, απλή: Ένας drummer να ανεβάζει τις ταχύτητες, ένα κιθαριστικό δίδυμο να σπέρνει τον πανικό δημιουργώντας απίστευτες riff-αρες και καταπληκτικά solos και ένας κάφρος Tom Araya να “φτύνει “ τους στίχους με μίσος. Μια ακρόαση του “Christ Illusion” θα σας πείσει.
Check Also: Οτιδήποτε κυκλοφορεί με το λογότυπο των SLAYER!!!!!!
Βαθμός: 9
Γιώργος Κουκάκης
Συνεχίζεται...!
Ποιήματα
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΞΕΝΗ ΚΑΙ ΝΕΚΡΗ
Σας είπαν στο σχολείο σας ευχάριστα τα νέα
αυξάνονται στο πρόγραμμα οι ώρες σας στ’ Αρχαία
Κι εγώ κρυφά σας κοίταζα να δω στα μάτια λάμψεις
τα μάλα επικράθηκα από τις αντιδράσεις.
Τ’ ευχάριστα του διευθυντή για σας κακά μαντάτα
«χύμα τ’ Αρχαία», είπατε, «ήρθαν και τσουβαλάτα».
«Ξένη» ο εις μ’ αποκαλεί, ο έτερος «φορτίο»,
ο τρίτος μ’ έχει γι’ άχρηστη, ο τέταρτος μαρτύριο.
Κάποιοι με παραπέμψανε ευθύς σε φιλολόγους,
με χαρακτήρισαν νεκρή, πτώμα γι’ αρχαιολόγους.
Την ώρα που Ευρωπόπουλα μ’ αναζητούν με θέρμη,
Τα Ελληνόπουλα κλωτσούν, μ’ αφήνουν ξένη κι έρμη.
Κλείνοντας με τη θύρα σας, ταυτόχρονα σφαλάτε
την πόρτα στην νεοελληνική, που σήμερα μιλάτε.
Τι κι αν δεν είμαι εύχρηστη, είμαι η προγονική σας
η βάση’ μια κι η απαρχή της γλώσσας της δική σας.
Εγώ βοηθώ στην άριστη, σωστή ορθογραφία,
σας απαντάω στα γιατί με ετυμολογία.
Γραμματική, συντακτικό χέρι βοήθειάς σας,
παντού’ ναι ίδιες οι δομές στη γλωσσομάθειά σας.
Μέσα από με γεννήθηκαν όλου του κόσμου οι γλώσσες,
η Ευρώπη κι ο πολιτισμός και επιστήμες τόσες.
Μέσα από με ξεπήδησε πρώτα η Δημοκρατία,
το δίκαιο και η αιδώς, το κάλλος και η σοφία.
Μαζί μου ακούτε μουσική απ’ τ’ Ομήρου τα έπη
Όταν καμιά μετάφραση δε σας το επιτρέπει.
Σας ξεκλειδώνω κείμενα σοφών επιστημόνων,
βιολόγων, μαθηματικών, γιατρών και αστρονόμων.
Κι ιστορικών και τραγικών για πράξεις και γι’ ανθρώπους,
που σας διδάσκουν της ζωής και της ψυχής τους τρόπους.
Απ’ τον κρυμμένο ήλιο τους πάρτε όσο φως μπορείτε,
κι όπως κάθε νέα γενιά, νέες ιδέες βρείτε.
Δεν σας ζητώ να ζήσετε πώς ζούσαν οι Αρχαίοι,
μα σας ζητώ να ζήσετε καλύτερα σα νέοι.
Οι θαυμαστές οι μηχανές όσο κι αν είν’ μαγεία
σας θωρακίζει την ψυχή η κλασική παιδεία.
Δεν είμαι ξένη και νεκρή, φωνάζουν τα γραπτά μου,
η ρίζα είμαι των γλωσσών κι εσείς παιδιά – κλαδιά μου.
Κωνσταντινίδου Εύη
ΝΟΥΣ ΥΓΙΗΣ ... ΣΕ ΣΩΜΑ ΟΜΩΣ ΑΓΥΜΝΑΣΤΟ!
Ανάμεσα στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη τα σημερινά Ελληνόπουλα αποτελούν τους μαθητές – είλωτες, αφού έρχονται πρώτα στο διάβασμα με περίπου 45 ώρες μελέτη την εβδομάδα, σχεδόν τις μισές από αυτές των Ευρωπαίων! Έρχονται όμως τελευταία στη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου και στις ευκαιρίες που τους παρέχονται για άθληση, άρα και για την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους. Σύμφωνα με στατιστικές μελέτες οι ώρες της άθλησης μεταξύ του 1998 και του 2005 καταλάμβαναν σχεδόν το 3,5% του διδακτικού χρόνου στα σχολεία. Ποσοστό εξωφρενικά χαμηλό, αν λάβουμε υπόψη πως οι συνομήλικοι Ευρωπαίοι μαθητές αφιερώνουν δύο περίπου ώρες την ημέρα σε αθλητικές δραστηριότητες. Οι απαιτήσεις της κοινωνίας είναι πολυάριθμες, όπως και ”τα βάρη“ του σημερινού μαθητή, που διδάσκεται πέντε περίπου ώρες μαθηματικά την εβδομάδα και μία μόλις ώρα Φυσική Αγωγή. Αναμφίβολα τα Μαθηματικά, η Φυσική, τα Αρχαία είναι αναγκαία και απαραίτητα για την άνοδο του μορφωτικού επιπέδου, μπορεί όμως κάποιος να ισχυριστεί πως η άθληση δεν είναι απαραίτητο στοιχείο της ζωής; Αν οι νέοι δε μάθουν να αθλούνται, τότε πώς περιμένουμε να έχουν υγιή νου, πώς περιμένουμε να ξεφύγουν από τη μάστιγα των ναρκωτικών και των άλλων σημερινών προβλημάτων; Για το λόγο αυτό, το σχολείο, ως χώρος πολιτισμού και διαμόρφωσης συνειδήσεων, καθίσταται υπεύθυνο για την επίτευξη τόσο της γνωστικής πληρότητας των μαθητών του, όσο και της ψυχοσωματικής τους ισορροπίας.
Τα οφέλη του αθλητισμού είναι αδιαμφισβήτητα: εξασφαλίζει πρώτα και κύρια την ισορροπία και την υγεία του σώματος, τη βελτίωση των ζωτικών λειτουργιών του και την ενίσχυση της ανθεκτικότητάς του. Ιδιαίτερα σημαντική είναι και η συμβολή των ομαδικών αθλημάτων σε αυτό, αφού ο νέος εντάσσεται σε μια ομάδα, συντονίζεται, συνεργάζεται, αλλά και ψυχαγωγείται.
Το βασικό είναι να γίνει κατανοητό ότι ο αθλητισμός έχει ως κύριο σκοπό τη βελτίωση της υγείας και την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου του ανθρώπου. Μέσω της φυσικής αγωγής στα σχολεία οι μαθητές θα διδαχθούν ολοκληρωμένα όλα τα αθλήματα, με την καλύτερη δυνατή τεχνική και ασφάλεια, ενώ θα έχουν επαρκή γνώση για την ευεργετική επίδραση της άσκησης, υιοθετώντας έτσι έναν μη καθιστικό τρόπο ζωής. Το μάθημα της Φυσικής Αγωγής οφείλει δηλαδή να αναβαθμιστεί και να συμβαδίσει με τις άλλες χώρες, αφού ο ρόλος του είναι άκρως σημαντικός: η σωστή διαπαιδαγώγηση των νέων στην υιοθέτηση υγιεινού προτύπου διαβίωσης.
Ο αθλητισμός είναι λοιπόν ζήτημα παιδείας και πλατιά αναγκαιότητα. Βασική οπότε υποχρέωση του κράτους είναι η προώθησή του, κυρίως μέσω της εκπαίδευσης. Έτσι θα διασφαλιστεί ο πρωταρχικός της ρόλος, η βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Η παιδεία σε αναβρασμό
Παρακολουθώντας με αγωνία τις τελευταίες εξελίξεις στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, θα θέλαμε να ξεκινήσει ένας διάλογος για τα φλέγοντα αυτά θέματα και να δώσουμε βήμα λόγου στους συμμαθητές μας να εκφράσουν τις απόψεις τους. Η συζήτηση μπορεί να ξεκινήσει με άξονες κυρίως τα παρακάτω ερωτήματα:
- Ποια είναι η γνώμη σας για το πανεπιστημιακό άσυλο; Πρέπει να γίνονται παρεμβάσεις από τις Αρχές στο χώρο του Πανεπιστημίου και σε ποιες περιπτώσεις;
- Είστε σύμφωνοι με την αναθεώρηση του Συντάγματος και συγκεκριμένα με το άρθρο 16;
- Θεωρείτε σωστό μέσο αντίδρασης τις καταλήψεις από μαθητές και φοιτητές και τις απεργίες από τους καθηγητές;
- Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται οι οικονομικές ατασθαλίες (π.χ κατάχρηση χρημάτων);
- Θεωρείτε σωστή την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης; Τι αντίκτυπο πιστεύετε ότι θα’ χει αυτό στα οικονομικά της ελληνικής οικογένειας;
Φυσικά, οποιοσδήποτε άλλος προβληματισμός πέρα από τα ερωτήματα αυτά για τα θέματα της Ανώτατης Εκπαίδευσης είναι ευπρόσδεκτος.
Ειρήνη Κυριαζή
Γιώργος Καραγκιουλμέζης
Συνεχίζεται...!Δώστε τον λόγο και τον αντίλογο και στην «άλλη Ελλάδα
Υπάρχει ένα ρητό που αναφέρει «ο νους είναι ταχύς, γιατί πάντα τρέχει». Αυτό μπορούμε να πούμε ότι αντιπροσωπεύει τους Μαθητικούς Αγώνες Επιχειρηματολογίας (Αντιλογίας). Οι αγώνες αυτοί ή ο Λόγος – Αντίλογος, όπως είναι συνηθέστερο να αποκαλούνται, είναι η ανάπτυξη ενός θέματος βάσει επιχειρημάτων με αντίπαλες δύο πενταμελείς ομάδες. Έπειτα από κλήρωση κάθε ομάδα πρέπει να υποστηρίξει την προτεινόμενη θέση, ενώ ταυτόχρονα να ανασκευάζει και στα επιχειρήματα της αντίπαλης ομάδας. Η συμμετοχή σ’ αυτούς τους αγώνες εξασφαλίζει στους μαθητές τη δυνατότητα να ασκούνται στην εύρεση ορθολογικών επιχειρημάτων, τη βελτίωση της έκφρασής τους, με αποτέλεσμα την ενίσχυση της αυτοπεποίθησής τους.
Αρωγός σε όλο αυτό το εγχείρημα είναι το ΥΠΕΠΘ και το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών. Οι ομάδες αναμετρώνται πρώτα σε περιφερειακό επίπεδο και στη συνέχεια σε πανελλήνιο. Ο τελικός διεξάγεται στην αίθουσα της Παλαιάς Βουλής στην Αθήνα, παρουσία της προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου και πρύτανη στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης κ. Ελένης Γλύκατζη – Αρβελέρ. Φέτος το θέμα που δόθηκε ήταν το εξής: «Πρέπει να επιδιώκεται η οικονομική ανάπτυξη των χωρών, όταν αυτή επιβαρύνει το φυσικό περιβάλλον;». Νικήτρια ομάδα αναδείχτηκε το 3ο Λύκειο του Αιγάλεω.
Στους φετινούς αγώνες δεν έλαβε μέρος το σχολείο μας, ενώ είχε λάβει σε όλους τους προηγούμενους και με τη συμβολή των δύο αρμόδιων φιλόλόγων (της κ. Κουτσογιάννη και του κ. Χαραλαμπίδη) είχε σημαντικότατες διακρίσεις όχι μόνο σε περιφερειακό αλλά και σε πανελλήνιο επίπεδο. Ο λόγος είναι ότι το Υπουργείο αποφάσισε να κάνει περικοπές στα έξοδα του προγράμματος αυτού και απέκλεισε την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, την Ήπειρο, τη Δυτική Μακεδονία και όλα τα νησιά. Έτσι λοιπόν επιβεβαίωσε το γνωστό σε όλους ότι «Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα» (άντε και η Θεσσαλονίκη) και άφησε σχολεία από ήδη φτωχές και μειονεκτούσες περιοχές της χώρας μας με μια μορφωτική ευκαιρία λιγότερο.
Ελλείψει, λοιπόν, του διαγωνισμού αυτού το σχολείο μας συμμετέχει σ’ έναν άλλο διαγωνισμό σε επίπεδο νομαρχίας, ο οποίος βασίζεται στον ρητορικό διάλογο και τελείται υπό την επίβλεψη της Φιλοεκπαιδευτικής Εταιρείας.
Με την ελπίδα να ξαναέλθουν οι Αγώνες αυτοί στη Θράκη και σ’ όλη την Ελλάδα, θα παρακολουθούμε το θέμα και θα σας ενημερώνουμε.
Ειρήνη Ασίκη
Συνεχίζεται...!
Ο ποιητής Αντώνης Φωστιέρης στο σχολείο μας
Στις 22 Ιανουαρίου, ημέρα Δευτέρα, είχαμε την τιμή να φιλοξενούμε στο σχολείο μας τον ποιητή Αντώνη Φωστιέρη και να συμμετάσχουμε μαζί σε ένα ενδιαφέρον πρωινό ποίησης.
Ο Αντώνης Φωστιέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και στο Παρίσι, ενώ σήμερα είναι εκδότης του περιοδικού Η Λέξη και μέλος της εκδοτικής ομάδας του περιοδικού Τομές. Η ποίησή του χαρακτηρίζεται από την έντονη κριτική διάθεση των Γάλλων ποιητών Μπωντλαίρ και Λαφόργκ, ενώ τον απασχολούν έντονα φιλοσοφικά και οντολογικά ζητήματα που εμφανίζονται στο έργο του με τη μορφή αντιθετικών ζευγών έρωτας – θάνατος, καλό – κακό κτλ.
Μερικά από τα έργα που έχει γράψει: «Το μεγάλο ταξίδι», «Εσωτερικοί χώροι ή τα είκοσι», «Ποίηση μες στην ποίηση», «Σκοτεινός Έρωτας», «Το θα και το να του θανάτου», «Η σκέψη ανήκει στο πένθος» καθώς και το «Ο διάβολος τραγούδησε σωστά».
Το ποίημα «Discotheque» της συλλογής «Ο διάβολος τραγούδησε σωστά», το οποίο περιλαμβάνεται και στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄ Λυκείου, αποτέλεσε αφόρμηση για μια συζήτηση με τον ποιητή πάνω σε θέματα ποιητικής δημιουργίας και ποίησης. Ακούσαμε μάλιστα τον ίδιο να εξομολογείται πως ξεκίνησε να γράφει μόλις από τα έντεκά του χρόνια. Η συζήτηση στη συνέχεια περιστράφηκε γύρω από τις διαφορές ποιητικού και πεζού λόγου και την ιδιαίτερη προτίμηση που δείχνουν οι μαθητές στον τελευταίο· η ποίηση είναι περισσότερο κρυπτική, ενώ στο πεζό ο αναγνώστης παρακολουθεί τα γεγονότα με σειρά, λίγο ως πολύ, γραμμική. Έγινε λόγος για το ρόλο του συναισθήματος στην ποίηση και για την καταγωγή του ποιητικού λόγου –αλλά και άλλων κειμενικών ειδών, του δοκιμίου, του άρθρου, της φιλοσοφίας- από την προσωκρατική φιλοσοφία των Ιώνων στοχαστών, όπου ενυπήρχαν αξεδιάλυτα και αποσπάστηκαν στη συνέχεια.
Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία για μαθητές και καθηγητές, γιατί κυρίως μας έδωσε τη δυνατότητα να αισθανθούμε την ποίηση μέσα από τα μάτια του ίδιου του δημιουργού, του ποιητή.
Σοφία Συμεωνίδου
Συνεχίζεται...!
Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007
Δημοσκόπηση για τα κινητά
Με αφορμή την πρόταση της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για την απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων στα σχολεία όλων των βαθμίδων (Δημοτικά – Γυμνάσια – Λύκεια), μετά το γνωστό περιστατικό στην Αμάρυνθο της Εύβοιας, αποφασίσαμε μια ομάδα μαθητών της Β’ Λυκείου να διενεργήσουμε μια δημοσκόπηση για τη χρήση των κινητών τηλεφώνων και τη σχέση των μαθητών μ’ αυτά. Τα αποτελέσματα αυτής της μικρής έρευνας παρουσιάζονται πιο κάτω και τα αφήνουμε στην κρίση σας.
Ερώτημα 1:
Πιστεύετε ότι πρέπει να απαγορευτούν τα κινητά τηλέφωνα στα σχολεία;
Το 67% διαφωνεί με την απαγόρευση των κινητών στα σχολεία και το 33% συμφωνεί.
Ερώτημα 2:
Πόσο σημαντικό θεωρείτε να έχετε το κινητό σας τηλέφωνο μαζί σας στο σχολείο;
Το 38% απάντησε πολύ σημαντικό
Το 24% απάντησε αρκετά σημαντικό
Το 25% απάντησε όχι τόσο σημαντικό
Το 13% απάντησε καθόλου σημαντικό
Ερώτημα 3:
Με ποια κριτήρια επιλέγετε το κινητό σας τηλέφωνο;
Οι περισσότεροι θέλουν ένα κινητό τελευταίας τεχνολογίας, με πρώτο κριτήριο την μεγάλη μνήμη αποθήκευσης δεδομένων. Επίσης mp3, bluetooth, κάμερα. Το 6% δεν απάντησε.
Ερώτημα 4:
Πόσο χρήσιμο νιώθετε πως σας είναι το κινητό;
Το 38% απάντησε πολύ χρήσιμο
Το 32% απάντησε αρκετά χρήσιμο
Το 23% απάντησε όχι ιδιαίτερα χρήσιμο
Το 4% απάντησε καθόλου χρήσιμο
Το 3% δεν απάντησε
Ερώτημα 5:
Φοβάστε την παρακολούθηση του κινητού σας τηλεφώνου;
Το 18% απάντησε πολύ
Το 22% απάντησε αρκετά
Το 26% απάντησε όχι ιδιαίτερα
Το 34% απάντησε καθόλου (!!!)
Ερώτημα 6:
Τι νιώθετε απέναντι στο κινητό σας;
Οι περισσότερες απαντήσεις μιλούσαν για υπερβολική αγάπη, εξάρτηση, προστασία, ασφάλεια. Κάποιοι λιγότεροι το βλέπουν ως μέσον εκμετάλλευσης ή και είναι αδιάφοροι. Το 10% δεν απάντησε.
Ερώτημα 7:
Πόσα χρήματα ξοδεύετε μηνιαίως για το κινητό σας;
Το 42% απάντησε κάτω από 10 ευρώ
Το 31% απάντησε 10 – 20 ευρώ
Το 16% απάντησε άνω των 20 ευρώ
Ερώτημα 8:
Πόσες περίπου ώρες μιλάτε στο κινητό σας την εβδομάδα;
Το 55% απάντησε κάτω από 2 ώρες
Το 14% απάντησε 2-4 ώρες
Το 23% απάντησε πάνω από 4 ώρες
Το 8% δεν απάντησε
Ερώτημα 9:
Γνωρίζετε τις επιπτώσεις της χρήσης του κινητού τηλεφώνου στην υγεία σας;
Το 90% απάντησαν ότι τις γνωρίζουν
Το 7% απάντησαν ότι δεν τις γνωρίζουν
Το 3% δεν απάντησε
Ναλμπάντης Δημήτρης Β3
Νικολακάκης Κώστας Β4
Συνεχίζεται...!
Κριτικές
Βιβλιοκριτική : Κatherine Neville, Οχτώ
Ένα μυθιστόρημα της συγγραφέως Κάθριν Νεβίλ προτεινόμενο ως παγκόσμιο best seller και αναφέρεται σε ένα μυστήριο με ιστορία που υπερβαίνει τη χιλιετία και κέντρισε τα πιο λαμπρά πνεύματα που γνώρισε η ανθρωπότητα. Μια αρχαία φόρμουλα που χαρίζει τόσο μεγάλη δύναμη, ώστε να κυριεύσει την ψυχή όλων όσοι άκουσαν γι’ αυτή. Ένα μυθικό σκάκι λαξεμένο εξ ολοκλήρου σε ασήμι και χρυσό, στολισμένο με ρουμπίνια, ζαφείρια και σμαράγδια, το οποίο προσφέρθηκε από οχτώ Μαυριτανούς στον Αυτοκράτορα Καρλομάγνο: το θρυλικό σκάκι του Μογκλάν. Λέγεται ότι πήρε το όνομά του από τον άρχοντα της περιοχής Μογκλάν, στον οποίο δώρισε ο Καρλομάγνος το σκάκι. Εκείνος ανέθεσε τη φύλαξη του πολύτιμου θησαυρού στις μοναχές του Μογκλάν. Η νεαρή ηρωίδα, ειδική στου ηλεκτρονικούς υπολογιστές, θα εμπλακεί στην αναζήτηση του σκακιού, συμμετέχοντας έτσι στο μεγαλύτερο κυνήγι θησαυρού όλων των εποχών. Το «Οχτώ» είναι ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, πρόκειται αναμφίβολα για ένα από τα πιο συναρπαστικά, ατμοσφαιρικά και πρωτότυπα μυθιστορήματα που γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια. Ένα έργο που διατρέχει την Ιστορία και θα σας καθηλώσει!
Βασιλική Διάφα
Συνεχίζεται...!
Κριτικές
Κριτική ταινίας : Πέρα από το φράχτη (Over the hedge)
Το «Πέρα από το φράχτη» είναι η νέα ξεκαρδιστική κωμωδία κινουμένων σχεδίων της Dreamworks για μικρούς και μεγάλους από τους δημιουργούς των «Σρεκ» και «Μαδαγασκάρη». Το θέμα της ταινίας είναι η συνύπαρξη ανθρώπων και ζώων, κάτι που δεν είναι εύκολο πράγμα, ειδικά αν ο στόχος και των δύο είναι ο ίδιος: το φαγητό. Για να ολοκληρωθεί η ταινία εργάστηκαν 237 άνθρωποι πάνω από 3 χρόνια, για να την παρακολουθήσεις χρειάζεται μόνο 83 λεπτά, γι’ αυτό μην τη χάσεις.
Σκηνοθεσία: Τιμ Τζόνσον, Κάρεϊ Κερπάτρικ. Ακούγονται οι φωνές των Μπρους Γουίλις, Αβρίλ Λίβινγκ, Γουίλιαμ Σάτνερ, Νικ Νόλτε, Στιβ Κάρελ κ.α Είδος: Κωμωδία κινουμένων σχεδίων.
Κεραμεύς Παναγιώτης Α2
Συνεχίζεται...!
Ποιήματα
«Δεν απειλούμε την ελληνική»
Ο δάσκαλος μπουμπούνισε κι άστραψε μες στην τάξη:
«Φροντίζετε τη γλώσσα μας και κάντε το στην πράξη.
Από μια γλώσσα ζωντανή, πλούσια, φωτισμένη
την καταντήσατε νωθρή, φτωχή και προδομένη.
Λέξεις, όπως «καράφλιασα», «κουφάθηκα», «μου σπάει»
επαναλαμβάνετε συχνά λες και δεν ξέρετ’ άλλη.
Βάρβαροι και βωμολόχοι να πάψετε να είστε
Το σπίτι του πολιτισμού μην το κατεδαφίστε».
«Δάσκαλέ μας, «κουλάρησε» και μη «πολυφρικάρεις»
«τα πήραμε στην κράνα μας» και μη μας κριτικάρεις.
Με γλώσσα διαδηλωτική χτυπάμε τους μεγάλους
την κριτική μας κάνουμε και προκαλούμε σάλους.
Φτιάχνουμε την ομάδα μας, μιλάμε σαν παρέα
για αγώνες εφευρίσκουμε συνθήματα ωραία.
Γιατί οι ενήλικοι αντιδρούν στα «κορακίστικά μας»;
Τάχα η μορφή τους ενοχλεί ή τα νοήματά μας;
Η γλωσσική ευγένεια κι οι τύποι περισσεύουν,
αν θέλεις να αμφισβητείς ό,τι σ’ απαγορεύουν.
Οι λέξεις μας δεν απειλούν ξύλινες σα μαγκούρες
μην κινδυνεύει η Ελληνική από τις Ελληνικούρες;»
Κωνσταντινίδου Εύη Β2
Το ύστατο σκαλοπάτι
Ποιος με γέννησε εμέ
Την ζωτικότατην πνοήν, ποιος μου την ενεφύσησε
Την εμήν ανθρωπίνην μορφήν, ποιος την ενεπνεύσθη
Τόσο τελεία και ανωτέρα πάντων των ετέρων
Ποιος…
Αι σαι φιλοσοφίαι εν τη οικουμένη ξακουσταί
Τα πεπραγμένα των ανθρώπων υπερκάλλιστα εξηγούν
Στην άμμο όμως κύκλος δεν υφίσταται μονάχος
Αν ουδείς αυτόν δεν σχηματίσει και φροντίσει
Και ούτω δεν υφίσταται, αν μοχθηρό αγέρι εκπνεύσει
Και τας ρυτίδας της θαλάσσης διεγείρει·
Διότι εκείνη αφρισμένα κύματα έξαφνα ξερνάει,
Α τον άρτιον τούτον κύκλον δια παντός σβεννύασι
Τόσο απλά…
Γυνή και ανδρών ζεύγος δύο έλικες συνένωσαν
Και πρωτοπόροι εποίησαν μια σκάλα μυσταγωγικήν
Από τότε πεπεισμένοι εισί πολλοί γι’ αυτό
Πως κατάξιος απόγονος του Οιδίποδος θα ανέλθει
Πονών μια εξ αυτών των ανεπανάληπτων σκαλών
Επεί η χειρ αυτού το ύστατο σκαλί αγγίξει,
Σφιγγός το αίνιγμα θ’ απαντηθεί ως επίλογος κάθε επίγειας ζωής,
Και βρόντο μέγα θα ποιήσει, που θα’ χει επιτέλους ηττηθεί.
Αλλά πλέον θα επίσταμαι «Τί άνθρωπος εστί»
Τακά Ευδοξία Β4
Συνεχίζεται...!
ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΑ : ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
Η γλώσσα είναι ένα από τα βασικότερα στοιχεία του πολιτισμού του ανθρώπου. Είναι ο κώδικας επικοινωνίας το μοναδικό μέσο για να εκφράσουμε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις απόψεις μας. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές διαφορές ανάμεσα στις γλώσσες. Ανάλογα με τις ανάγκες και τον τρόπο ζωής μιας κοινωνίας διαφοροποιείται και η γλώσσα κάθε πολιτισμού. Για παράδειγμα, αν και υπάρχουν πολλές ομοιότητες ανάμεσα στον ελληνικό και τουρκικό πολιτισμό, υπάρχουν πολλές διαφορές ανάμεσα στις δύο γλώσσες. Αν και υπάρχουν ομοιότητες λόγω γλωσσικής επαφής, υπάρχουν και διαφορές ελληνικών και τουρκικών λόγω διαφορετικής καταγωγής των γλωσσών αυτών (ινδοευρωπαϊκή η ελληνική, ουραλοαλταϊκή η τουρκική). Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, πολλές φορές παρατηρείται το φαινόμενο να αντιμετωπίζουν αρκετές δυσκολίες οι μαθητές που δεν έχουν ως μητρική γλώσσα την ελληνική. Σαλήμ Οζγέ
Για να καταλάβουν όλοι αυτό το πρόβλημα, είναι εύλογο να αναφέρουμε ορισμένες περιπτώσεις με τις διαφορές της τουρκικής και της ελληνικής γλώσσας.
Πρώτα απ’ όλα εκτός από τις διαφορές στο αλφάβητο και τους φθόγγους, υπάρχουν κι άλλες διαφορές ανάμεσα στις δύο γλώσσες. Μια απ’ αυτές είναι η απουσία του άρθρου και του γένους των λέξεων. Για παράδειγμα, ενώ στα ελληνικά υπάρχουν τρία γένη για τα ουσιαστικά (αρσενικό, θηλυκό, ουδέτερο), στα τουρκικά δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο, το ίδιο συμβαίνει και για τα άρθρα, δηλαδή δεν χρησιμοποιούνται καθόλου τα άρθρα. Επίσης απουσιάζουν τα ρήματα «είμαι» και «έχω», όπως τα ξέρουμε στα ελληνικά. Αυτά τα δύο ρήματα, αν και χρησιμοποιούνται στα τουρκικά, δεν κλίνονται όπως στα τουρκικά και λειτουργούν ως απρόσωπα. Σημαντικό ρόλο στα τουρκικά παίζει και η θέση του ρήματος στην πρόταση, ανάλογα δηλαδή με τη θέση που θα πάρει το ρήμα μέσα στην πρόταση αλλάζει και το νόημα της πρότασης. Το νόημα δηλαδή παράγεται από την αυστηρή σειρά των λέξεων στην πρόταση, σε αντίθεση με τα ελληνικά. Στα τουρκικά πρώτα μπαίνει το υποκείμενο της πρότασης μετά το αντικείμενο και τελευταίο το ρήμα. Επιπλέον, υπάρχει ιδιαίτερη και συγκολλητική διαμόρφωση του ρήματος, ενώ παρατηρείται και απουσία συνδέσμων. Για όλες αυτές τις διαφορές, λοιπόν, τα παιδιά και γενικότερα όσοι δεν έχουν ως μητρική γλώσσα την ελληνική, αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες και πολλά προβλήματα, για να εκφράσουν τον εαυτό τους, τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους.
Για να αντιμετωπιστούν αυτές οι δυσκολίες, οι νέοι πρέπει να έρχονται σε επαφή με τα ελληνικά από την παιδική ηλικία. Ένα τέτοιο μέσο επαφής μπορεί να είναι το βιβλίο. Διαβάζοντας διάφορα βιβλία αλλά και βλέποντας ελληνική τηλεόραση, τα παιδιά μπορούν να βελτιώσουν τη γλώσσα, την προφορά, αλλά και να πλουτίσουν το λεξιλόγιό τους. Θα βοηθήσει πολύ στη βελτίωση της γλωσσικής ικανότητας των νέων στα ελληνικά οι διαπροσωπικές σχέσεις με νέους που έχουν μητρική γλώσσα την ελληνική. Ίσως η σημαντικότερη λύση θα ήταν η βελτίωση της εκπαίδευσης στα μειονοτικά δημοτικά σχολεία. Είναι φανερό ότι κοντά στα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στο σχολείο τους, υπάρχει ένα πρόβλημα στο σύστημα που ίσως ενισχύεται και από την αδιαφορία των δασκάλων. Τα παιδιά δηλαδή δε μαθαίνουν με τον καλύτερο τρόπο τα ελληνικά στο δημοτικό και αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όχι μόνο στα μαθήματα αλλά και γενικότερα στη ζωή τους.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο δρόμος για να μάθει κανείς μια άλλη γλώσσα περνάει από το να ξέρει με τον καλύτερο τρόπο την μητρική του γλώσσα.
Σουλεϊμάν Χασάν Σεμά
Η Θράκη στο στο πέρασμα των αιώνων μέσα από τη γραμματεία και τη λογοτεχνία
Ξεκινάμε με το πρώτο φύλλο της νέας σχολικής χρονιάς μια μικρή περιδιάβαση στην Αρχαία, Μεσαιωνική και Νεοελληνική Γραμματεία και Λογοτεχνία, εστιάζοντας την προσοχή μας στη Θράκη και τους κατοίκους της. Εξετάζουμε τον όρο Θράκη ως ενιαίο χώρο, καθώς στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου διαχωρίστηκε οριστικά, όταν η Βόρεια Θράκη ή Ανατολική Ρωμυλία περιήλθε στη Βουλγαρία, η Ανατολική Θράκη προσαρτήθηκε στην Τουρκία και η Δυτική Θράκη ενσωματώθηκε στην Ελλάδα. Στόχος μας είναι να γνωρίσουμε τον τόπο αυτό από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα και να αγαπήσουμε πραγματικά τη Θράκη· γιατί μόνο αν γνωρίσουμε τον τόπο μας, μπορούμε να τον αγαπήσουμε. Η ματιά μας θα διαπεράσει όχι μόνο Θρακιώτες συγγραφείς, αλλά και οποιονδήποτε άλλο έχει να κομίσει ενδιαφέροντα ιστορικά και πολιτιστικά στοιχεία για τη Θράκη. Άποψη της Ανατολικής Θράκης. Διακρίνεται η πατρίδα του Βιζυηνού, η Βιζύη, το Σαμάκοβο, οι Σαράντα Εκκλησιές, η Ραιδεστός και άλλες πόλεις και χωριά. Σύμφωνα με το πέμπτο βιβλίο (Τερψιχόρη) του Ηροδότου, οι Θράκες είναι το πιο μεγάλο στον κόσμο ύστερα, βέβαια, από τους Ινδούς. Αν ήταν ενωμένοι, αναφέρει ο «πατέρας της Ιστορίας», θα ήταν ακαταμάχητοι και από όλα τα έθνη ισχυρότεροι. Ωστόσο, κάθε φυλή ζει χωριστά, έχουν πολλά ονόματα, κρατούν όμως τις ίδιες συνήθειες. Συγκεκριμένα, για όποιον έρχεται ή φεύγει από τη ζωή κάνουν τα εξής: θρηνεί όλη η οικογένεια γύρω από το νεογέννητο παιδί για τις συμφορές που μέλλεται να δοκιμάσει και χαρούμενοι θάβουν με χωρατά αυτόν που πέθανε, γιατί γλίτωσε από τα βάσανα της ζωής. Σε κάποιες φυλές οι άντρες έχουν πολλές γυναίκες και αυτή που αγαπούσε ο άντρας πιο πολύ τον ακολουθεί ζωντανή στον τάφο, έθιμο βασισμένο στην αντίληψη ότι ο πεθαμένος θέλει να έχει στον Κάτω κόσμο ό,τι αγαπούσε και στη ζωή. Αντιμετωπίζουν με φιλελεύθερο πνεύμα τις σχέσεις των κοριτσιών και συνήθιζαν να έχουν στο σώμα τους στάμπες με βελονισμό (τατουάζ), σημάδι ότι ανήκαν σε οικογένεια ευγενών, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα αυτή η συνήθεια ήταν χαρακτηριστικό των περιφρονημένων. Αγαπούσαν να ζουν από τον πόλεμο και το πλιάτσικο, λέει ο Ηρόδοτος, και λάτρευαν μόνο τον Άρη, τον Διόνυσο και την Άρτεμη. Οι άρχοντες λάτρευαν και τον Ερμή, περισσότερο από τους άλλους θεούς, και ορκίζονταν στο όνομά του. Η τάξη αυτή είχε διαφορετικά νεκρικά έθιμα: εξέθεταν τον νεκρό τρεις μέρες, θυσίαζαν ζώα, έτρωγαν, έπιναν και θρηνούσαν. Έπειτα έθαβαν τον νεκρό είτε παραχώνοντάς τον στη γη είτε καίγοντας το σώμα του, συσσώρευαν χώμα πάνω του και οργάνωναν κάθε λογής αγώνες με μεγάλα βραβεία. Δημήτρης Ναλμπάντης Στο έργο «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον» του Γεωργίου Βιζυηνού τα γεγονότα της αφήγησης τοποθετούνται στα τέλη του 1859, όταν ο συγγραφέας ήταν δέκα χρονών. Δίπλα στο κεντρικό θέμα που είναι τα φανταστικά ταξίδια του παππού του και το μοναδικό πραγματικό στον άλλο κόσμο, περιγράφεται ο τόπος, οι συνθήκες ζωής, η νοοτροπία, τα ήθη και έθιμα, οι παραδόσεις, οι ασχολίες των ανθρώπων της ιδιαίτερης πατρίδας του συγγραφέα, της Βιζύης, και γενικότερα της Θράκης. Συγκεκριμένα, παρακολουθούμε εικόνες από τη σκληρή ζωή παιδιών της επαρχίας που στέλνονται να εργαστούν δίπλα σε έναν τεχνίτη στην Πόλη και να μάθουν την τέχνη αυτή («η τέχνη είναι χρυσό βραχιόλι»). Βλέπουμε τους πατριώτες του συγγραφέα να εξημερώνουν ταύρους, να χρησιμοποιούν άλογα ως μέσα μεταφοράς, να έχουν αγελάδες, πρόβατα, μελίσσια. Ασχολούνταν με αγροτικές εργασίες, καλλιεργούσαν σιτηρά, αμπέλια και λαχανόκηπους και για τη μεταφορά των προϊόντων τους είχαν άμαξες. Στα σπίτια τους όπου υπήρχε αυλή, στάβλος, ορνιθαριό(κοτέτσι), πλακόστρωτο καταγώγι, κελάρι, σάλα και δωμάτια, επικρατούσε καθαριότητα και τάξη στην τοποθέτηση κάθε οικιακού σκεύους. Οι γυναίκες φορούσαν καθημερινά «χαλέντζες», δηλαδή ψηλοτάκουνα τσόκαρα και μια από τις δουλειές τους ήταν το τύλιγμα νήματος στο γλιτήρι ή τυλιγάδι. Οι άντρες φορούσαν λευκό πολύπτυχο σώβρακο για παντελόνι και πουκάμισο με φαρδιά κεντητά μανίκια, πολύγυρη κόκκινη ζώνη στη μέση και κουλουροειδή «σερβέτα» στο μέτωπο. Επίσης τσόχινο σαλιβάρι, αλλά αυτό μόνο στις γιορτές. Οι συντοπίτες του Βιζυηνού έκαναν ταξίδια σε γειτονικές πόλεις, Ραιδεστό, Σηλυβρία, Σαρακηνού, Μήδεια, αλλά και στους Αγίους Τόπους. Συνήθιζαν να εξομολογούνται σε πνευματικό, να ζητούν συγχώρεση από τους συγχωριανούς τους, να τακτοποιούν τα κληρονομικά τους, πριν ξεκινήσουν για μεγάλο ταξίδι και προσκύνημα στους Αγίους Τόπους. Βέβαια, και οι ίδιοι ως οικοδεσπότες ήταν φιλόξενοι. - Αμ’ τί, παππού; Κορίτσι ήσουνα; - Πές πώς ήμουνα κορίτσι, ψυχή μου, είπεν ο παππούς μέ τό θλιβερόν του μειδίαμα, αφού κ’ εγώ τό θαρρούσα πώς ήμουνα, κι ο κόσμος τό επίστευεν. Αι λέξεις μοι ενεποίησαν παράξενον εντύπωσιν. Ο παππούς εκράτει εις τάς χείρας του γυναικείον εργόχειρον· και - μ’ όλον τό λεβέντικόν του ανάστημα - το επιμελώς εξουρισμένον πρόσωπον, ο φιλάρεσκως επί των ορίων τού άνω χείλους ψαλιδισμένος μύσταξ, η όλη έκφρασις μοί εφάνη την στιγμήν εκείνην ενέχουσα πολύ το θηλυπρεπές καί γυναικείον. - Γιατί παππού; - Γιατί, κάθε λίγο καί πολύ, είπεν ο παππούς ολοέν σκυθρωπότερος, έβγαινε, ψυχή μου, το Γιανιτσαριό - κάτι μεγάλοι και φοβεροί Τουρκαλάδες, μέ τ’ αψηλά τα «καβούκια», μέ τά κόκκινα καβάδια, κ’ εγύριζαν αρματομένοι στά χωριά, μέ τόν «ιμάμην» έμπρός μέ τόν «τσελάτη» καταπόδι, κ’ εμάζωναν τά ευμορφότερα χριστιανόπαιδια, ψυχή μου, καί τά τούρκευαν. […] Εύη Κωνσταντινίδου Β2 Στο διήγημα «Το αμάρτημα της μητρός μου» παρατηρούμε πολλές ασθένειες, που οφείλονται σε φυσικά αίτια, να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά ή όχι είτε από ανίδεες γριές με βότανα είτε από δήθεν μορφωμένους ή μυστηριώδεις κοσμογυρισμένους είτε από κοινούς και επιτήδειους απατεώνες και αγύρτες, οι οποίοι ασκούν με πειστικότητα το επάγγελμα του δήθεν αναγνωρισμένου γιατρού. Κάποιες ασθένειες θεραπεύονται τυχαία ή επειδή κάνουν τον κύκλο τους, άλλες όμως παρατείνονται ανεξήγητα· αυτές οφείλονται, κατά τη λαϊκή αντίληψη, σε υπερφυσικά αίτια και στην επίδραση υπερβατικών δυνάμεων του κακού, και κυρίως του σατανά («ξωτικό»)· γι’ αυτό για τη θεραπεία ή τουλάχιστον την ανακούφιση μιας ασθένειας που δεν εννοεί να υποχωρήσει από μόνη της ούτε με τους συνηθισμένους τρόπους αντιμετώπισης, χρησιμοποιούν τα ανάλογα υπερβατικά μέσα: διάφορες μαγγανείες και μαγείες (γητείες, μαγικά φυλαχτά, μαγικές προσευχές), με τα οποία απευθύνονται οι άνθρωποι στις αόρατες δυνάμεις του σκότους μέσα στο κλίμα των λαϊκών δοξασιών, των δεισιδαιμονιών και της μαγείας· χρησιμοποιούνται ωστόσο και μέσα χριστιανικά: η ανάγνωση κατάλληλων εξορκισμών και ευχών από τους ιερείς, η χρήση φυλαχτών που αποτρέπει το κακό, η τέλεση αγιασμών ή η κατάποση αγιασμού από τον ασθενή. - Μή φοβείσαι, παιδάκι μου, μέ είπε μυστηριωδώς, είναι τά φορέματα του πατρός σου. Έλα, παρακάλεσέ τον καί σύ νά έλθη νά γιατρέψει τό Αννιώ μας. Καί μέ έβαλε νά γονατίσω πλησίον της.» Στη Θράκη του Βιζυηνού συναντάμε και μοιρολόγια. Ο συνθέτης είναι άντρας, σε αντίθεση με άλλες περιοχές, τσιγγάνος και συνθέτει το μοιρολόι όχι την ημέρα της κηδείας, αλλά αφού έχει περάσει καιρός από το θάνατο και την ταφή του νεκρού. Το θρηνητικό αυτό τραγούδι δεν το τραγουδά ο ίδιος, αλλά το διδάσκει στη χήρα του νεκρού, για να το τραγουδήσει εκείνη σε στιγμές που τον θυμάται και θέλει να τον θρηνήσει. Ειρήνη Ασίκη Ο «Μοσκώβ – Σελήμ» είναι ένα ηθογραφικό διήγημα και μέσα σ’ αυτό εντοπίζουμε ήθη, έθιμα, παραδόσεις και συνήθειες του τουρκικού και του ρωσικού λαού. Ο ήρωας είναι ένας κατατρεγμένος Τούρκος, ο οποίος αφηγείται τις πίκρες της ζωής του· γι’ αυτό το λόγο είναι αντικείμενο μελέτης του Βιζυηνού και στο πρόσωπο του ήρωα τιμά τον άνθρωπο ανεξαρτήτως φυλής και έθνους. Ο Μοσκώβ – Σελήμ στιγματίστηκε από την αδιαφορία του πατέρα του, η μητέρα του τον έντυνε κορίτσι, για να παρηγορείται από την απιστία του άντρα της, γνώρισε δύσκολες μέρες στον στρατό, όπου πήγε στη θέση του αδερφού του, τον κυνήγησαν για την φυγάδευση του αδερφού του και στο τέλος εγκαταστάθηκε στην Καϊνάρτζα της Ανατολικής Θράκης, περιμένοντας τους Ρώσους (έτσι του δόθηκε και το παρωνύμιο «Μοσκώβ»), οι οποίοι του φέρθηκαν καλύτερα από τους συμπατριώτες του, όταν τον κρατούσαν αιχμάλωτο. Έτσι στο διήγημα βλέπουμε ότι: Ειρήνη Κυριαζή B2
Τη γοητεία της περιοχής αυτής, λοιπόν, που αποτέλεσε πατρίδα της μυθικής γυναικείας πολεμικής φυλής των Αμαζόνων, κοιτίδα νέων θεοτήτων, χώρο για την τέλεση των φημισμένων Καβείριων μυστηρίων, πατρίδα του Ορφέα, του Δημόκριτου, του Πρωταγόρα, του Βιζυηνού , του Βάρναλη, των Καραθεοδωρήδων και τόσων άλλων σημαντικών ανθρώπων, θα θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας, ξεκινώντας από τον Ηρόδοτο και τρία από τα διηγήματα του Βιζυηνού.
Κωνσταντίνος Νικολακάκης
Μαρίνα Κοκοζίδου
Λαμπρινή Τσιφτσή 
Εκείνο που είναι ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτο είναι ότι οι μάνες Ελληνίδες – Θρακιώτισσες (προγιαγιάδες του Βιζυηνού) παρακαλούσαν την Παναγιά να γεννήσουν κορίτσι, και όχι αγόρι, για να μην το πάρουν οι Τούρκοι Γενίτσαρο. Αυτοί με ψηλά σκουφιά και κόκκινους χιτώνες γύριζαν αρματωμένοι στα χωριά και μάζευαν χριστιανόπουλα, για να τα τουρκέψουν και να τα στρέψουν αργότερα εναντίον των δικών τους. Γι’ αυτό οι Έλληνες μεταμφίεζαν τα αγόρια σε κορίτσια μέχρι τα δέκα τους χρόνια, τα φώναζαν με γυναικεία ονόματα και μετά τα δέκα τα κούρευαν και τα πάντρευαν, επειδή οι Οθωμανοί δεν παίρνανε παντρεμένους. Μάλιστα, οι άντρες έπλεκαν με βελόνια κάλτσες και άλλα εργόχειρα, κατάλοιπο της ζωής τους ως κορίτσια. Χαρακτηριστικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από το διήγημα:
«…Ο παππούς ανέλαβε πάλιν το εργόχειρόν του· θλιβερόν μειδίαμα εκάθητο επί των χειλέων του.
[…]
Γι’ αυτό, εξηκολούθησεν έπειτα, όταν εγεννήθηκα έγώ, ψυχή μου, καί μ’ εβάφτισαν, μέ έβγαλαν «Γεωργιά»· πού θά πή, μού έδωκαν θηλυκόν όνομα, καθώς έβγαζαν τότε Κωνσταντινιά, καί Θανασία και Δημήτρω - όλα αρσενικά παιδιά, ψυχή μου, μέ θηλυκόν όνομα - Καί μαζί μέ τό όνομα, μ’ εφόρεσαν και κοριτσίστικα ρούχα.
Τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση είναι η λεκανομαντεία, εξελιγμένη και μεταγενέστερη μορφή υδρομαντείας. Το βασικότερο στοιχείο είναι η χρήση της λεκάνης, μέσα στην οποία τοποθετούσαν νερό, πολύ σπάνια λάδι. Η τελετουργία περιλάμβανε ανακάλημα νεκρού, θυμίαμα καθώς και τα αναμμένα κεριά, στοιχεία που τα παρακολουθούμε και στο εν λόγω διήγημα του Βιζυηνού:
«Τότε ευρέθην ενώπιον παραδόξου σκηνής.
Η ασθενής ανέπνεε βαρέως, όπως πάντοτε. Πλησίον αυτής ήτο τοποθετημένη ανδρική ενδυμασία, καθ’ ήν τάξιν φορείται. Δεξιόθεν σκαμνίον σκεπασμένον μέ μαύρο ύφασμα, επί τού οποίου υπήρχε σκεύος πλήρες ύδατος και εκατέρωθεν δύο λαμπάδες αναμμέναι. Η μήτηρ μου γονυπετής εθυμίαζε τ’ αντικείμενα ταύτα προσέχουσα επί τής επιφανείας τού ύδατος.
Φαίνεται ότι εκιτρίνισα από τόν φόβον μου. Διότι ως με είδεν, έσπευσε νά μέ καθησυχάση.
Τέλος συναντάμε στο ίδιο διήγημα και μια περίπτωση υιοθεσίας, η οποία συνοδεύεται από μια ολόκληρη τελετουργία. Ο ιερέας μπροστά στην εικόνα του Χριστού, μπροστά στους φυσικούς γονείς και όλο το εκκλησίασμα παραδίδει το παιδί στη θετή μητέρα, αφού η τελευταία υποσχεθεί ότι θα το αγαπήσει και θα το αναθρέψει, σαν να ήταν φυσικό της παιδί. Μετά το θρησκευτικό δρώμενο αρχίζει το λαϊκό. Μια πομπή με τους συγγενείς των γονιών του παιδιού (φυσικών και θετών) και επικεφαλής τον πρωτόγερο του χωριού πηγαίνουν στο σπίτι της νέας μητέρας και εκεί ο πρωτόγερος ζητά και παίρνει τη διαβεβαίωση απ’ όλους ότι κανένας δε θα διεκδικήσει το παιδί από τη νέα του μητέρα. Οι φυσικοί φιλούν και αποχαιρετούν το παιδί τους και φεύγουν με τους άλλους συγγενείς τους, ενώ οι συγγενείς της νέας οικογένειας του παιδιού μπαίνουν στο σπίτι μαζί με τον πρωτόγερο και ευωχούνται.
Γιώργος Καραγκιουλμέζης B2
Σοφία Μενοπούλου B3
Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2007
Το καλό, το κακό και η σημασία τους
«Το τι είναι καλό ή κακό για τον άνθρωπο δεν αποτελεί μεταφυσικό ζήτημα αλλά εμπειρικό, που μπορεί να βρει την απάντησή του πάνω στη βάση της ανθρώπινης φύσης και της επίδρασης που ασκούν πάνω της ορισμένες συνθήκες», αναφέρει ο Erich From στο έργο του «Ο φόβος μπροστά στην ελευθερία». Πράγματι, το καλό και το κακό είναι κάτι μεταφυσικό; Ποια είναι η σημασία τους; Είναι χαρακτηριστικό της εκάστοτε κοινωνίας ή του κάθε ανθρώπου μεμονωμένα; Τι μπορεί, εάν μπορεί βέβαια, να κάνει ο άνθρωπος για να περιορίσει το κακό και να βοηθήσει στην επικράτηση του καλού; Γιατί άλλοτε συμπεριφερόμαστε ενάρετα κι άλλοτε γινόμαστε απίστευτα κακοί; Ποια είναι η άποψη της θρησκείας, της φιλοσοφίας και της επιστήμης; Ερωτήματα όπως αυτά συχνά απασχολούν το πίσω μέρος του μυαλού μας. Χρύσα Ράπτη
Όποιος και αν είναι ο ορισμός του κακού, το σίγουρο είναι ότι συνεχίζει να υπάρχει στον κόσμο από την καθημερινή μας ζωή, για να κορυφωθεί με τους συνεχείς πολέμους, τα βασανιστήρια, τα εγκλήματα που αιματοκυλούν τον πλανήτη. Γιατί όμως το κακό υπάρχει στον κόσμο; Το ερώτημα αυτό είχε απασχολήσει τον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο Επίκουρο, ο οποίος είχε διατυπώσει την εξής λογική σκέψη: «Ο θεός ή θέλει να εξαφανίσει το κακό και δεν μπορεί ή μπορεί και δεν θέλει ή ούτε θέλει ούτε μπορεί. Αν θέλει και δεν μπορεί, είναι ανίσχυρος, άρα δεν είναι θεός, αν μπορεί και δεν θέλει, είναι φθονερός, κάτι που είναι αντίθετο του Θεού. Άρα για τον Θεό το μόνο που αρμόζει είναι να θέλει και να μπορεί. Από πού λοιπόν προέρχονται τα δεινά του κόσμου και γιατί ο Θεός δεν τα εξαφανίζει;» Πολλοί μεταγενέστεροί του υποστήριξαν ότι η ύπαρξη του κακού είναι αναγκαία, έτσι ώστε να εξασφαλίζει την ύπαρξή του το καλό. Με την ύπαρξη του κακού στον κόσμο ο καθένας έχει την ελεύθερη βούληση να επιλέξει το καλό ή το κακό· σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια και μόνο τότε η πράξη του θα έχει αξία, αφού σε έναν κόσμο που θα επικρατούσε μόνο το καλό και ο άνθρωπος δεν θα είχε άλλες επιλογές θα έπραττε αναγκαστικά το καλό. Σύμφωνα με τη Βίβλο ο Θεός και το κακό είναι δυνάμεις αντίθετες. Ο ηθικός νόμος δεν είναι ένας φυσικός νόμος. Είναι η προσταγή του Θεού και η αρετή επιτυγχάνεται με το να ακολουθεί κανείς ελεύθερα τη βούληση του Θεού. Το κακό είναι η ανυπακοή στο Θεό, η αμαρτία.
Μια πρόσφατη επιστημονική έρευνα απέδειξε ότι κάτω από άριστες συνθήκες οι περισσότεροι πράττουν το καλό. Για το λόγο αυτό στις βόρειες κοινωνίες, όπου δεν υπάρχει μεγάλη κοινωνική ανισότητα, συμβαίνουν λιγότερες κακές πράξεις και ο δείκτης εγκληματικότητας παραμένει πολύ χαμηλά.
Κανείς δε νιώθει κακός, γιατί οι ηθικοί κώδικες των ατόμων είναι πολύ λιγότερο αυστηροί από όσο πολλοί νομίζαμε. Άλλωστε πολλές φορές μέσα στην ιστορία αποδείχτηκε ότι η επιβίωση απαίτησε απάνθρωπες πράξεις.
Το κακό και το καλό συχνά συνυπάρχουν στη ζωή μας, κάτι που αποδεικνύουν και πολλοί μύθοι, όπως αυτός της Δυτικής Ευρώπης που θέλει μαζί με τον Άγιο Βασίλη τα Χριστούγεννα να έρχεται και ο Κράμπους, ο κλέφτης των παιδιών.
Το κακό είναι μια πολύ σχετική και αόριστη έννοια. Κάποιος διαπράττει το κακό, νομίζοντας ότι πράττει άριστα. Τα πάντα εξαρτώνται από την οπτική γωνία που ο καθένας τα βλέπει. Για παράδειγμα η 11η Σεπτεμβρίου 2001. Ο δυτικός κόσμος τη χαρακτήρισε πράξη τρομοκρατίας, ενώ ταυτόχρονα εκατομμύρια άνθρωποι γιόρταζαν τη νίκη τους απέναντι στους «απίστους» Αμερικάνους. Βέβαια, ακόμη και ο Μπιν Λάντεν, αν είχε ο ίδιος υποστεί το χτύπημα, θα το είχε καταδικάσει. Συχνά το κακό φαίνεται δίκαιο σ’ αυτόν που το διαπράττει. Έτσι φτάνουμε να λέμε ότι η κακοποιημένη γυναίκα το άξιζε, η βιασμένη κοπέλα δεν έφερε πολλές αντιρρήσεις, οι εξαπατημένοι ήταν απλώς ανόητοι.
Όσον αφορά το καλό και την ηθική, η αξία τους φαίνεται και από την άποψη του Δαρβίνου ότι μια φυλή με πολλά μέλη έτοιμα να βοηθήσουν το ένα το άλλο και να θυσιαστούν για το κοινό καλό θα νικούσε τις περισσότερες άλλες φυλές.
Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες το καλό είναι πολλών ειδών. Είναι το καλό που πράττουμε σε άτομα με συγγενικούς δεσμούς, σε άτομα που αγαπάμε. Είναι το καλό που πράττουμε σε άτομα χωρίς συγγενικούς δεσμούς, όπως ο πίθηκος ο οποίος ξύνει την πλάτη του άλλου, επειδή ξέρει ότι θα του το ανταποδώσει. Και τέλος είναι το καλό «του καλού Σαμαρείτη», η αυθόρμητη βοήθεια δηλαδή ακόμη και προς αγνώστους.
Έχει παρατηρηθεί ότι ορισμένοι άνθρωποι έχουν την τάση να βοηθούν περισσότερο αυθόρμητα απ’ ό,τι κάποιοι άλλοι. Επίσης οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει ότι, όταν βλέπουμε τους άλλους να υποφέρουν, υποφέρουμε κι εμείς. Γι’ αυτό τους παρηγορούμε και αποφεύγουμε τις κακές πράξεις. Πρόκειται για ένα είδος φρένου που μας οδηγεί να μην προκαλούμε πόνο στους συνανθρώπους μας που πάσχουν, αλλά να τους ανακουφίζουμε.
Η κοινωνιολόγος Τάνια Σίγκερ αναφέρει το εξής περιστατικό στο ζωολογικό κήπο του Σικάγο : ένα παιδί τριών ετών έπεσε κλουβί των γοριλών, χάνοντας τις αισθήσεις του. Τότε ένας θηλυκός γορίλας το πήρε και το άφησε σε μέρος όπου μπορούσαν οι άνθρωποι να παρέμβουν.
Μια άλλη ερμηνεία που δίνουν οι επιστήμονες για το καλό είναι η ύπαρξη ειδικών νευρώνων που ονομάζονται «κάτοπτρα» και, όπως απέδειξαν πειραματικά, χάρη σ’ αυτούς νιώθουμε συναισθήματα συμπόνιας και αλληλεγγύης.
Όσον αφορά στον θρησκευτικό τομέα, μπορεί να ειπωθούν πάρα πολλά για τις αντιλήψεις «περί καλού», που έχουν οι διάφορες θρησκείες. Το εντυπωσιακό είναι ότι παρά τις διαφορές τους οι κυριότερες θρησκείες, ο Χριστιανισμός, το ,Ισλάμ, Ο Βουδισμός και ο Ινδουισμός φαίνεται ότι συμφωνούν στο εξής: «κάνε στους άλλους εκείνο που θα ήθελες να κάνουν σε σένα».
Σήμερα η ηθική έχει διαφορετική σημασία απ’ αυτή που είχε μερικά χρόνια πριν. Την σημερινή αντίληψη για τη σημερινή έννοια της ηθικής αντικατοπτρίζει η εισαγωγή ενός διατάγματος της Unesco που ψηφίστηκε το 1993 και συνέταξε ο τότε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Ντελόρ : «Ο κόσμος είναι το χωριό μας. Αν ένα σπίτι πάρει φωτιά, όλες οι στέγες κινδυνεύουν. Η αλληλεγγύη είναι επιτακτική. Ο καθένας έχει ευθύνη να μοιραστεί τη γενική ευθύνη.»